«Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Չնայած քաղաքական դաշտի վայրիվերումներին, միավորման համար այլ եկեղեցիների վարած քաղաքականությանը, հոգևոր մշակութային կյանքը Կիլիկիայում[[Կիլիկիա]]յում և ՀայՀայոց Եկեղեցում տվել է իր լավագույն պտուղները` որակվելով որպես «արծաթե դար»: Այս շրջանում կառուցվել են բազմաթիվ վանքեր ու եկեղեցիներ, վարդապետարաններ ու համալսարաններ, ընդօրինակվել ձեռագրեր, ստեղծվել արվեստի, գիտության ու մշակույթի անկրկնելի արժեքներ: [[Թորոս Ռոսլինի]] գլխավորությամբ զարկ է տրվում մանրանկարչական արվեստի կատարելագործմանը:

13-րդ դարի սկզբներին աշխուժանում է կյանքը նաև բուն` Հյուսիսային Հայաստանում: [[Զաքարյաններ|Զաքարյան իշխանական տան]] ջանքերով ազատվելով մահմեդական գերիշխանությունից` Հայաստանը հնարավորություն է ստանում մշակութային վերելք ապրելու, ինչի արդյունքում կարճ ժամանակ հետո հիմնվում են [[Սանահինի վանք|Սանահինի]] և Հաղբատի[[Հաղպատավանք|Հաղպատի]] վանքերն ու վարդապետարանները, [[Գլաձորի համալսարանըհամալսարան]]ը, Որոտնավանքն[[Որոտնավանք]]ն ու [[Տաթևի վանքըվանք]]ը և այլն:

Այս դարաշրջանում Հայոց Եկեղեցում գործունեություն են ծավալում այնպիսի հայտնի գործիչներ ինչպիսիք են [[Ներսես ՇնորհալինՇնորհալի]]ն, [[Հակոբ ԿլայեցինԿլայեցի]]ն, [[Հովհան ՈրոտնեցինՈրոտնեցի]]ն, [[Գրիգոր ՏաթևացինՏաթևացի]]ն, [[Տիրատուր ԿիլիկեցինԿիլիկեցի]]ն, [[Եսաշի ՆչեցինՆչեցի]]ն, [[Մխիթար ԳոշըԳոշ]]ը և այլք: