«Մուսա լեռան քառասուն օրը»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 17.
Դեպքերը տեղի են ունեցել [[Մուսա լեռ|Մուսա Լեռան]] վրա [[Հայոց ցեղասպանություն|ցեղասպանության]] ժամանակ: Լեռը գտնվում է պատմական [[Կիլիկյան Հայաստան|Կիլիկյան Հայաստանի]] ծայրամասում՝ [[Միջերկրական ծով|Միջերկրական ծովի]] ափին։ Հեղինակը վեպի սկզբում նկարագրում է Գաբրիել Բագրատյանի ընտանիքը: Նկարագրում է, թե ինչպես մի հասարակ մարդու հաջողվեց հիանալի կյանք կառուցել Ֆրանսիայում, ապրել որպես գիտնական և գեղարվեստասեր, որպես հնէաբան և փիլիսոփա:
1914 թվականի հուլիսն էր, Գաբրիելը վճռում է իր հետ [[Հայաստան]] տանել իր կնոջը` Ժուլիեթին և իր որդուն: Նա մեծ ցանկություն ուներ նրանց ծանոթացնել իր ժողովրդի և հայրենիքի հետ: Շաբաթներ են տևում, և վերջապես ընտանիքը հասնում է
Սկզբի օրերը շատ հանդարտ են անցնում, բանակը պատրաստվում է հակառակորդի հարձակմանը: Եվ ահա վերջապես տեղի է ունենում այդքան սպասված առաջին հարձակումը: Հայերը պարտության են մատնում թուրքական զորքին: Այդ դեպքից հետո [[Էնվեր փաշա|Էնվերն]] ու [[Թալեաթ Մեհմեդ|Թալեաթը]] սկսում են մտածել մուսալեռցիների ամբողջովին բնաջնջման մասին: Երկրորդ հարձակմանը հայերը կարողանում են նույնպես դիադրել: Եվ կարծես փրկությունը արդեն մոտ էր, բայց ահա սկսվում է համաճարակ և տարածվում է [[Տենդ|տենդ հիվանդությունը]]: Ժողովուրդը հայտնվում է շատ ծանր վիճակում: Մեծ մասը ինչպես և [[Ֆրանսիացիներ|ֆրանսուհի]] Ժուլիեթը սկսում են տառապել տենդով: Հայկազնունը մի խեղճ ամիի որդու նամակ է տալիս և ուղարկում է [[Հալեպ]] օգնություն գտնելու համար<ref>[http://patmutyun.do.am/blog/2013-04-03-14 Սուրհանդակները ուղարկվեցին Հալեպ]</ref>:
| |||