«Տուլեի ընկերություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Կուսակցություն}}
{{Նացիոնալ-սոցիալիզմ}}
'''Տուլեի ընկերակցություն ընկերություն''' ({{lang-de|Thule-Gesellschaft}}), սկզբում՝ Studiengruppe für germanisches Altertum («Գերմանական հնության ուսումնասիրության խումբ»)՝ նացիստական [[Օկուլտականություն|օկուլտական]] և քաղաքական կազմակերպություն, որը ստեղծվել է 1918 թվականին [[Մյունխեն]]ում, անվանակոչվել է հունական լեգենդների հյուսիսային առասպելական քաղաքի պատվին։ Միությունը հայտնի է որպես կազմակերպություն, որն էական ազդեցություն ունեցավ Գերմանական բանվորական կուսակցության ձևավորման վրա, ինչն էլ հետագայում [[Ադոլֆ Հիտլեր]]ի ջանքերով վերակազմավորվեց [[Նացիոնալ-սոցիալիստական ​​գերմանական բանվորական կուսակցություն|ՆՍԳԲԿ]]–ի։ Հիտլերի կենսագիր Յան Կերշոուն նշում էր, որ այս կազմակերպության անդամ են հանդիսացել [[Ռուդոլֆ Հեսս]]ը, Ալֆրեդ Ռոզենբերգը, Հանս Ֆրանկը, Յուլիուս Լեմաննը, Գոտֆրիդ Ֆեդերը, Կարլ Հարրերը<ref>Kershaw, Ian, [https://books.google.com/books?id=nV-N10gyoFwC&dq Hitler, 1889-1936: Hubris], p. 138-139, W. W. Norton & Company, 2000</ref>։
 
Այնուամենայնիվ Նիկոլաս Գուդրիկ–Կլարկը պնդում է, որ միայն Հանս Ֆրանկը և Ռուդոլֆ Գեսսն են եղել Տուլեի անդամներ իսկ մյուս նշանավոր նացիստներին հրավիրում էին միայն Տուլեի հավաքներին ելույթ ունենալու, կամ նրանք ընդհանրապես կապ չունեին ընկերության հետ<ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|pp=149, 221}}</ref><ref name="Goodrick-Clarke 2003 114">{{harvnb|Goodrick-Clarke|2003|p=114}}</ref>։ Հերինգի խոսքերին համաձայն «չկա անգամ մեկ ապացույց, որ Հիտլերը երբևիցե հաճախել է Տուլեի ընկերություն»<ref name=GC201/>։
 
== Ստեղծումը ==
Տուլեի ընկերակցությունը ընկերությունը ի սկզբանե «գերմանական հետազոտական խումբ» էր, որը ղեկավարվում էր Վոլտեր Նաուհաուսի<ref name=Ph>{{harvnb|Phelps|1963}}</ref>՝ [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ում վիրավորված զինվորականի կողմից, ով դարձավ արվեստի ուսուցիչ, ''Germanenorden''–ի համար սերնդաբանությունը պահպանող։ Վերջինս գաղտնի ընկերություն էր, որը հիմնվել է 1911 թվականին և պաշտոնապես կոչվել միայն հաջորդ տարի<ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|pp=127–28, 143}}</ref>։ 1917 թվականին Նաուհաուսը տեղափոխվեց Մյունխեն․ նրա Տուլեի ընկերակությունը պիտի քաղարկում լիներ Germanenorden–ի մյունխենյան բաժնի համար<ref>Phelps 1963, n.31.</ref>, սակայն գործողություններն այլ կերպ զարգացան Օրդենում մասնատվածություն առաջանալու պատճառով։ 1918 թվականին Նաուհաուսը Մյունխենում կապ հաստատեց Ռուդոլֆ ֆոն Սեբոտենդորֆի՝ օկուլտիստ և Օրդենի մասնատված բավարական ճյուղի նորընտիր ղեկավարի հետ<ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|pp=131, 142–43}}</ref>։ Այս երկուսը դարձան անձնակազմի հավաքագրման բաժնի օգնականներ, և Սեբոտտենֆորդը Նաուհաուսի Տուլեի ընկերակցությունը ընկերությունը ընդունեց իր մյունխենյան Germanenorden–ի անվան ծածկագրման համար<ref name=GC144>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=144}}</ref>։
 
== Գաղափարախոսությունը ==
Տող 17.
[[Տուլե]]ն ({{lang-gr|Θούλη}}) հողատարածք է, որն ըստ հունա–հռոմեական աշխարհագետների գտնվում է ծայր հյուսիսում (հաճախ որպես Տուլե է ներկայացվում Իսլանդիան)<ref>[http://artfl.uchicago.edu/cgi-bin/philologic/getobject.pl?c.12:1:419.geography "Perseus Digital Library"], citing Smith's ''Dictionary of Greek and Roman Geography''</ref>։ Լատիներեն «Ultima Thule» տերմինը հիշատակվում է նաև հռոմեացի պոետ Վերգիլիոսի կողից իր [[գեորգիկներ]] ժանրի բանաստեղծություններում<ref>{{harvnb|Vergil, Georgics, 1.30}}</ref>։ Ի սկզբանե Տուլեն հավանաբար եղել է Սկանդինավիայի անունը, չնայած Վերգիլիոսն այն օգտագործում էր որպես ողջ աշխարհով հայտնի տխրահռչակ տեղանուն, և նրա հիշատակությունը պետք չէ դիտարկել որպես հղում Սկանդինավիային<ref>{{harvnb|Oxford Classical Dictionary|2003|}}</ref>։
 
Տուլեի ընկերակցությունը ընկերությունը Տուլեն նույնականացնում էր որպես հյուսիսի կորած հնագույն տարածք՝ ոչ հեռու Գրենլանդիայից և Իսլանդիայից։ Այս գաղափարները ձեռք են բերվել Լ․ Դոննելլի ավելի հին արձնագրություններից այն մասին, թե Ատլանտյան օվկիանոսում ինչ–որ տեղ գոյություն է ունեցել անհետացած տարածք, և որ այն արիական ազգերի հայրենիքն է։ Տուլեն հիշատակվել է [[սվաստիկա]]յի տարածման շրջանները նշելիս։
 
== Գործունեությունը ==
Տուլեի ընկերակցությունն ընկերությունն ուներ 250 հետևորդ Մյունխենում և մոտ 1500 ողջ [[Բավարիա]]յի շրջանում<ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=143}}</ref>։
 
Տուլեի ընկերակցության հետևորդները շատ էին հետաքրքրվում [[Գյունտերի ռասայական վարկած|ռասայական վարկած]]ով՝ մասնավորպես հրեաների և կոմունիզմի դեմ պայքարով։ Սեբոտենդորֆը պլանավորեց, սակայն չկարողացավ 1918 թվականի դեկտեբերին կազմակերպել բավարական սոցիալիստական փոխնախարար Կուրտ Էյսների<ref name=Ph/><ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=147}}</ref> առևանգումը։ 1919 թվականի ապրիլի Բավարական հեղափոխության ժամանակ տուլեականներին մեղադրեցին երկրի իշխանություն մուտք գործելու և իշխանափոխության փորձ կատարելու մեջ։ Ապրիլի 26–ին Մյունխենի կոմունիստական իշխանությունը հարձակում գործեց կազմակեպության վրա և ձերբակալեց վեց անդամի, որոնց ապրիլի 30–ին մահապատժի ենթարկեց։ Նրանց թվին էին պատկանում նաև Վոլտեր Նաուհաուսը և չորս հայտնի ազնվական՝ այդ թվում նաև կոմսուհի Հոլիա ֆոն Վաստարպը, ով զբաղեցնում էր խմբավորման քարտուղարուհու պաշտոնը, և արքայազն Գուստավը, ով կապ ուներ որոշ եվրոպական արքայական ընտանիքների հետ<ref>[http://www.humanitas-international.org/showcase/chronography/timebase/1919tbse.htm Timebase 1919]. ''Timebase Multimedia Chronography''. Accessed April 18, 2008.</ref><ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=148.}}</ref>։ Ի պատասխան Տուլեն կազմակերպեց քաղաքացիների ապստամբությունը, երբ Սպիտակ զորքերը մայիսի 1–ին մտան քաղաք<ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=149.}}</ref>։