«Տուլեի ընկերություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 12.
Տուլեի կազմակերպության սկզբնական առաջնահերթ նպատակն էր [[արիական ռասա]] ստեղծման պնդումը։ 1917 թվականին մարդիկ, ովքեր ցանկանում էին միանալ գերմանական օրդենին, որի մասն էլ 1918 թվականին կազմում էր Տուլեի ըներակցությունը, պիտի ստորագրեին սրանց ծագումնաբանության մասին հատուկ հռչակագիր․
{{քաղվածք|Ստորգրողը երդվում է իր ողջ իմաստությամբ և համոզումներով, որ ոչ մի հրեական կամ գունավոր արյուն չի հոսում ոչ իր, ոչ իր կնոջ երակներով, և որ իր նախհայրերի մեջ չկան գունավոր ռասայի ներկայացուցիչներ<ref>Rudolf von Sebottendorff, ''Bevor Hitler kam'', 1933, page 42 (original: "Blutbekenntnis": "Unterzeichner versichert nach bestem Wissen und Gewissen, daß in seinen und seiner Frau Adern kein jüdisches oder farbiges Blut fließe und daß sich unter den Vorfahren auch keine Angehörigen der farbigen Rassen befinden.")</ref>։|}}
 
[[Տուլե]]ն ({{lang-gr|Θούλη}}) հողատարածք է, որն ըստ հունա–հռոմեական աշխարհագետների գտնվում է ծայր հյուսիսում (հաճախ որպես Տուլե է ներկայացվում Իսլանդիան)<ref>[http://artfl.uchicago.edu/cgi-bin/philologic/getobject.pl?c.12:1:419.geography "Perseus Digital Library"], citing Smith's ''Dictionary of Greek and Roman Geography''</ref>։ Լատիներեն «Ultima Thule» տերմինը հիշատակվում է նաև հռոմեացի պոետ Վերգիլիոսի կողից իր [[Գեորգիկներ]] ժանրի բանաստեղծություններում<ref>{{harvnb|Vergil, Georgics, 1.30}}</ref>։ Ի սկզբանե Տուլեն հավանաար եղել է Սկանդինավիայի անունը, չնայած Վերգիլիոսն այն օգտագործում էր որպես ողջ աշխարհով հայտնի տխրահռչակ տեղանուն, և նրա հիշատակությունը պետք չէ դիտարկել որպես հղում Սկանդինավիային<ref>{{harvnb|Oxford Classical Dictionary|2003|}}</ref>։
 
Տուլեի ընկերակցությունը Տուլեն նույնականացնում էր որպես հյուսիսի կորած հնագույն տարածք՝ ոչ հետու Գրենլանդիայից և Իսլանդիայից։ Այս գաղափարները ձեռք են բերվել Լ․ Դոննելլի ավելի հին արձնագրություններից այն մասին, թե Ատլանտյան օվկիանոսում ինչ–որ տեղ գույություն է ունեցել անհետացածտարածք, և որ այն արիական ազգերի հայրենիքն է։ Տուլեն համարում էր՝ նշելով [[սվաստիկա]]յի տարածման շրջանները։
 
== Գործունեությունը ==
Տուլեի ընկերակցությունն ուներ 250 հետևորդ Մյունխենում և մոտ 1500 ողջ [[Բավարիա]]յի շրջանում<ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=143}}</ref>։
 
Տուլեի ընկերակցության հետևորդները շատ էին հետաքրքրվում [[Գյունտերի ռասայական վարկած|ռասայական վարկած]]ով՝ մասնավորպես հրեաների և կոմունիզմի դեմ պայքարով։ Սեբոտտենդորֆը պլանավորեց, սակայան չկարողացավ 1918 թվականի դեկտեբերին կազմակերպել բավարական սոցիալիստական փոխնախարար Կուրտ Էյսներին<ref name=Ph/><ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=147}}</ref>։ 1919 թվականի ապրիլի Բավարական հեղափոխության ժամանակ տուլեականներին մեղադրեցին երկրի իշխանություն մուտք գործելու և իշխանափոխություն կատարելու մեջ։ Ապրիլի 26–ին Մյունխենի կոմունիստական իշխանությունը հարձակում գործեց կազմակեպության վրա և ձերբակալեց վեց անդամի, որոնց ապրիլի 30–ին մահապատժի ենթարկեց։ Նրանց թվին էին պատկանում նաև Ուլիյամ Նաուհաուսը և չորս հայտնի ազնվական՝ այդ թվում նաև կոմսուհի Հոլիա ֆոն Վաստարպը, ով զբաղեցնում էր խմբավորման քարտուղարուհու պաշտոնը, և արքայազն Գուստավը, ով կապ ուներ որոշ եվրոպական արքայական ընտանիքների հետ<ref>[http://www.humanitas-international.org/showcase/chronography/timebase/1919tbse.htm Timebase 1919]. ''Timebase Multimedia Chronography''. Accessed April 18, 2008.</ref><ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=148.}}</ref>։ Ի օատասխան Տուլեն կազմակերպոց քաղաքացիների ապստամբությունը, երբ Սպիտակ զորքերը մայիսի 1–ին մտան քաղաք<ref>{{harvnb|Goodrick-Clarke|1985|p=149.}}</ref>։
 
== '''Münchener Beobachter''' թերթը ==
1918 թվականին Տուլեի կարիքների համար ֆոն Սեբոտտենդորֆը ձեռք բերեց մյունխենյան շուրջօրյա «Մյունխենյան տեսաբան» թերթը։ Ավելի ուշ թերթը վերանվանվեց ''«Völkischer Beobachter»'' և դարձավ ՆՍԳԲԿ–ի թերթ։ Նրա խմբագիրը դարձավ Կարլ Հարրերը։ 1920 թվականի բաժանումը, երբ Հիտլերը պահանջեց, որ թերթը դադարի այլ պահպանողական կուսակցություններին օժնդակելը, և հասավ դրան։ Տարվա վերջին Սեբոտտենդորֆը ստիպված եղավ հեռանալ խմբագրությունից, և թերթը գնվեց ՆՍԳԲԿ–ի կողմից՝ Ֆրանց ֆոն Էպպից պարտք վերցնելով{{sfn|Kurlander|2012|с=534}}։