1880-ական թվականերին իր հոր գրադարանը նվիրել է Ռումյանցևի թանգարանին: 1889 թվականին կնոջ հետ տեղափոխվել է նրա կալվածք՝ Վիլնյուսի մոտ (Լիտվայի մայրաքաղաք) ({{lang-lt|Markučiai}}), որտեղ էլ մահացել է:
Այդ տարինների ընթացքում Գրիգորի Պուշկինը Մարկուտիայում եղել է Վիլնյուսի[[Վիլնյուս]]ի Արդարադատության պալատի անդամ: Կնոջ հետ մասնակցել է Վիլնյուսի հասարակական կյանքին, կազմակերպել բարեգործական երեկոներ, ֆինանսապես աջակցել և խնամակալել գիմնազիայի աղքատ աշակերտներին: Գրիգորի Պուշկինը ներառվել է Վիլնյուսում Ա.Ս. Պուշկինի հարյուրամյա հոբելյանական տոնակատարության հանձնաժողովում: Ազատ ժամանակը նա հատկացրել էր ընթերցանությանը և որսորդությանը<ref>{{cite web| author =| last =| first =| authorlink =| coauthors =| datepublished =| url =http://www.vilniausmuziejai.lt/a_puskinas/a_p_files/a_p_istorija/grigorijus_ru.htm| title =Григорий Александрович Пушкин.| format =| work =Литературный музей А. С. Пушкина| publisher =| accessdate =25 мая 2008| lang =| description =| deadlink =404| archiveurl =https://web.archive.org/web/20071017022401/http://www.vilniausmuziejai.lt/a_puskinas/a_p_files/a_p_istorija/grigorijus_ru.htm| archivedate =2007-10-17}}</ref>:
{{քաղվածք|Ճիշտ է, որդին չէր ժառանգել հոր տաղանդը, բայց խնամքով էր պահում իր հանճարեղ հոր հիշատակը, և նրա հավատարիմ օգնականն այդ շնորհակալ գործում նրա կինն էր՝ Վարվարա Մելնիկովան<ref>{{книга
