XIX դարի պատմաբանները հրաժարվում էին [[Բուրբոններ]]ի տաղանդը ընդունել և Լյուդովիկոսին բնութագում էին ինչպես ծույլ ու անպետք թագավորի, որի փոխարեն երկիրը կառավարում էր էներգիայով լի Տիկին Պոմպադուրը։ Հետագա տարիներին պատմաբանները վերանայեցին այդ տեղեկությունը։ ԼյուդովիկըԼյուդովիկն այնքան էլ աչքի չէր ընկնում իր ակտիվությամբ երկրի կառավարման մեջ և հաստատվում է այն փաստը, որ սիրուհին էր կառավարում երկիրը։ 1750 թվականից սկսած մարքիզուհին բժիշկների խորհրդով դադարեց գիշերներըգիշերներն անցկացնել թագավորի սենյակում։ Այդ պահից սկսացսկսած նրանց հարաբերությունները ստացան պլատոնական բնույթ։ Նա տեղափոխվեց առավել հարմարավետ [[Ելիսեյան առանձնատուն]]։ Ընթացիկ հարցերի դեպքում նորից դիմում էին Մարքիզուհի դե Պոմպադուրին։ Նա անձամբ էր ընտրում թագավորի սիրուհիներին, որոնց հետ հանդիպումը կայանում էր [[Օլյոննի այգում]]։ Պոմպադուրի քմահաճույքները գնալով դառնում էին առավել բազմազան՝շքեզբազմազան՝ շքեզ հագուստներ, գեղեցիկ շինություններ։
