«Էթոլոգիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ չտողադարձվող բացատը (։Դ Non-breaking space) փոխարինում եմ սովորականով։ oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 7.
Էթոլոգիայի հիմունքները առաջին անգամ դրվել է [[19-րդ դար]]ում։ Սպոլդինգի առաջին փորձերից հետո Ուիթմենը տարբեր [[կենդանիներ]]ի վարքը ուսումնասիրելիս ցույց տվեց, որ բնածին [[բնազդ]]ների մեծ մասը այնքան հաստատուն են, որ դրանք համապատասխան մորֆոլոգիական կառույցների կամ օրգանների մոտ, կարող են ունենալ տակսոնոմիկ նշանակություն։ Այսպես, օրինակ, ծծելու ժամանակ առաջացող շարժումները, որոնք առաջանում են [[աղավնիներ]]ի մոտ ջուր խմելու ժամանակ, հանդիսանում են աղավնիների ընտանիքի բնորոշ հատկանիշ։
Էթոլոգիայի զարգացման մեջ մեծ ներդրում են ունեցել Խայնրոտի և Կրեյգի փորձերը ([[1918]])։ Խայնրոտը զարգացրել է բնածին հատկանիշների նշանակության մասի ուսմունքը որևէ տեսակի համար։ Կրեյգը առաջիններից մեկն էր, որ ցույց տվեց, այդ վարքը ձևավորվում է ոչ միայն առանձին գրգռիչների ազդեցության տակ, այլև ձևավորվում է կենդանու ներքին մղումների հետևանքով։ Խայնրոտի և Կրեյգի ուսմունքը հետագայում զարգացրեց Լորենցը ([[1935]], [[1966]]) [[Գերմանիա]]յում, Տինբերգենը՝ [[Անգլիա]]յում։ Լորենցի ստեղծած դպրոցի հիմնական հիմնախնդիրներ էր բացատրել կենդանիների վարքը ձեռքբերովի ռեֆլեքսների ազդեցութայ տակ, բացառելով [[բնածին ռեֆլեքսներ]]ը։ Նրանց եզրակացությունները սխալ դուրս եկան, սակայն հետագայում իրենց սխալների միջոցով նրանք դուրս եկան ճիշտ ուղու վրա և
===== Շարժումների ձևավորում =====
| |||