«Ազգային միացյալ կուսակցություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 3.
}}
'''Ազգային Միացյալ Կուսակցությունը''' հիմնադրվել է [[1966]] թ. [[ապրիլի 24]]-ին։ ԱՄԿ-ի երեք հիմնադիրներն էին [[Խաչատրյան Հայկազն Կարապետի|Հայկազ Խաչատրյանը]], [[Ստեփան Զատիկյան]]ը և [[Շահեն Հարությունյան]]ը։
ԱՄԿ-ն ձևավորման հարցում մեծ
1966 թ. սկսած՝ Հայաստանը ԽՍՀՄ միակ կազմակերպոթյունն էր, որտեղ գործում էր կազմակերպված ընդդիմադիր կուսակցություն, որն ուներ պաշտոնաթերթ: Կուսակցության անդամները այդ թերթի և թռուցիկների միջոցով գործող խորհրդային կարգերի դեմ մղում էին գաղափարական պայքար: ԱՄԿ-ն գործեց ընդհուպ մինչև 1988 թ., երբ արդեն ընդհատակյան կուսակցության գոյության անհրաժեշտություն չկար: Լյուդմիլա Ալեքսեևան Հայաստանում ծավալված այլախոհական շարժումների վերաբերյալ իր «Այլախոհության պատմությունը ԽՍՀՄ-ում» գրքում նշում է, որ Հայաստանը ԽՍՀՄ տարածքում միակ հանրապետությունն է, որտեղ գործում է ԽՍՀՄ կազմից դուրս գալու նպատակներ հետապնդող կուսակցություն, որի գաղափարը ընդունելի և հասկանալի է ժողովրդի համար<ref>Алексеева Л. М. История инакомыслия в СССР: Новейший период. — Вильнюс ; М.: Весть, 1992. — ISBN 5-89942-250-3. էջ 78</ref>:
[[1968]] թ. կուսակցության հիմնադիրների ձերբակալումից և բանտարկությունից հետո [[Պարույր Հայրիկյան]]ը դառնում է Ազգային Միացյալ Կուսակցության ղեկավար։ ԱՄԿ-ի հիմնական նպատակներն էին [[Խորհրդային Հայաստան]]ի անկախությունը [[Խորհրդային Միություն]]ից և [[1915]]-[[1923]] թթ. [[Հայոց Ցեղասպանություն|հայոց Ցեղասպանության]] հետևանքների վերացումը։ [[1973]] թ. ԱՄԿ-ի վերընտրված նախագահ Պարույր Հայրիկյանը հիմնել է ''անկախություն հանրաքվեի ճանապարհով'' ռազմավարությունը։
|