«Ցեղակրոնություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 255.
{{քաղվածքի սկիզբ}}Գերազանցորեն հայկական է ցեղակրոնության գաղափարը։ Այդ շարժումը կաղապարված է մեր ցեղի էության վրա։ Դեռ խոսք չկար ֆաշիզմի և հիտլերականության մասին, երբ ցեղակրոնության գաղափարը 1919-ին ոտքի էր հանել մեր Դավիթբեկյան Ուխտերը Սյունյաց աշխարհում։{{քաղվածքի վերջ}}
 
Տարբերությունը ցեղակրոնության ու նացիզմի մեջ նրանում է, որ երկրորդ դեպքում արիական ցեղը հռչակվում է միակ մշակութաստեղծ ռասա, իսկ մնացած ազգերին՝ իբրև ստորադաս տեսակներ։ Ցեղակրոնությունը զերծ է ընտրյալության կամ բացառության քարոզներից։ Նացիզմը, այսպես կոչված «կենսական տարածքների» անհրաժեշտությամբ, փորձում է ծավալապաշտությունը, որը, անբնականորեն, դուրս է գալիս նաև հայրենիքի սահմաններից։ Ցեղակրոնությունը խնդիր է դնում մեր բո՛ւն հայրենիքի՝ Հայկական լեռնաշխարհի վերատիրումը։ Նացիզմը հրեաներին դիտում է իբրև մարդկության չարիք, մշակութակործան տեսակ, և հակահրեականությունը նրա ուսմունքի մեջ գրավում է առանցքային տեղ։ Ցեղակրոնության մեջ այն իսպառ բացակայում։բացակայում է։ Նա ցեղի թշնամի է հռչակում թուրքին, քանզի վերջինս հայության մի մասի ոչնչացմամբ, տիրել է Հայաստանի մեծ մասին։
 
=== Սիոնականություն ===
{{հիմնական|Սիոնականություն}}