Շատ քրիստոնեկանքրիստոնեական վկայությունների համաձայն, լացը [[Քրիստոնեություն|քարիստոնեության]] մաջմեջ դա հավատացյալի ներքին հոգևիվիճակիհոգեվիճակի հետևվանքնհետևանքն է նրա սրտանց աղոթքներըաղոթքներն առ Աստված իր գործած մեղքերի թողության և զղջման: Քրիստոնյաների կարծիքով լացի միջոցով հավատացյալի հոգին ներում է ստանում սուրբ հոգուց և ուժ է և ուժ է հավաքում մեղքերից ազատվելու համար:
ՔրիստոնեկանՔրիստոնեական աստվածաբան Իոանն Լեստվիչնիկը հաստատել է, որ Աստծո համար արցունքները խորհրդանշում են երախտագիտություն, հանգստություն և ութախությունուրախություն, սակայն գոյություն ունեն նաև մեղավոր արցունքներ, մեղավոր ցանկություններով, որոնք շուտ տարբերվում են, քանի որ նրանցից հետո ուրախություն չի գալիս:
Դրա համար չի խրախուսվում «Հավակնորդ ներքին լացը» որը՝ «զվարճացնում է հոգին»<ref>[http://azbyka.ru/plach Плач в Христианстве]</ref>:
[[Իսլամ|Իսլամը]] կողմ է ողբին, մարդ կարող է իր անկեղծ զգացմունքըզգացմունքն արտահայտել ողբալով, իսկ նրանք ովքեր լաց չեն լինում ըստ [[Իսլամ|Իսլամի]] նրանց սրտերը ծածկված են նախանձով: Իսլամում ընդունած է մահացածի վրա ողբալ և ցույց տալ ավելորդ հույզեր: Իսլամում տղամարդկանց արգլվումարգելվում է ստիպել իրենց կանակնցկանանց լաց լինել, հակառակ դեպքում կպատժվեն Աստծո<ref>[http://islam-today.ru/veroucenie/nacinausim/slezy-i-plac-v-islame/ Слёзы и плач в исламе]</ref> կողմից:
[[Բուդդիզմ|Բուդդիզմում]] լաց լինելը չի խրախոսվումխրախուսվում այլ հակառակը, անյայն դիտվում է որպես նյութական աշխարհի կեղծ արժեքների կախվածության դրսևորում:
