«Նեկրոզային էնտերոկոլիտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
 
Տող 1.
{{վիքիֆիկացում}}'''Նեկրոզային էնտերոկոլիտը''' ([[ՆԷ]]) ամենալուրջ, կյանքի համար վտանգ ներկայացնող աղեստամոքսային հիվանդություններից մեկն է, և բնութագրվում է աղիների լորձաթաղանթի կամ ներծծման գործընթացը իրականացնող բջիջների տարբեր աստիճանի նեկրոզով։ Հիվանդության ամենաբարձր տարածվածությունը նկատվել է 1000գ–ից պակաս կշռով նոր ծնված [[երեխա]]ների մոտ և հիվանդության տարածվածությունը նվազում է ծնվելուց հետո երեխաների զանգվածի մեծացման հետ։ ՆԷ-ի ստույգ պատճառը մնում է անբացահայտված։չբացահայտված։ Այնուամենայնիվ, բացի վաղաժամկետ ծնվելուց, այն գործոնները, ինչպիսին են արհեստական սնուցման եղանակները, կրծքով կերակրելը, աղիքային թթվածնաքաղց-աղիքային անեմիան և ախտածին միկրոֆլորայի գաղութացումը, համարվում են ՆԷ-ի ախտածնության մեջ որոշակի դեր կատարողներ։ Այն նաև առաջարկելԵնթադրվում է, որ վաղաժամկետ ծնված նորածինների մոտ պրոբիոտիկներով աղիքային վերահսկումը կարող է կանխել վարակները, կանխել ՆԷ-ն, և նվազեցնել հակաբիոտիկների օգտագործումը։
Համակարգված հոդվածների որոշակի քանակը, մետա-վերլուծությունների հետ միասին կամ առանց դրանց, ցույց են տվելտալիս ՆԷ-ի ռիսկի և վաղաժամկետ ծնված երեխաների մահացության վրա պրոբիոտիկներով աղիքային վերահսկման ազդեցության տվյալները։ Այս մետա-վերլուծությունները (2009 թ.-ի մարտ) հիմնված են 11 ՊՎՓ-ների (2176 մասնակիցներ) վրա, որոնք ընդգրկում են չորս վերջին 2176 վաղաժամկետ ծնված երեխաներ ներառող փորձերը։վրա։ Հեղինակները եզրակացրին, որ գոյություն ունենունի պրոբիոտիկ ավելացումների էական օգուտներ նվազեցնելու ՆԷ-ի վտանգը և վաղաժամկետ ծնված երեխաների մահացության հիմնական պատճառների ազդեցությունները։ Հարցի մեթոդոլոգիական կողմից նայելով՝ մետա-վերլուծությունները շատ լավ են արված։ Ինչևէ, պետք է ուշադիր լինել արդյունքները սխալ չմեկնաբանելու մասին։ Այս մետա-վերլուծությունների հետ կապված գլխավոր խնդիրը, ինչպես նաև պրոբիոտիկների ոլորտի շատ այլ մետա-վերլուծություններինը, այն է, թե արդյո՞ք ճիշտ է միավորել տվյալները տարբեր [[միկրոօրգանիզ]]մների համար։ Այն խիստ հայտարարությունը ի նպաստ պրոբիոտիկների օգտագործման միջոցով ՆԷ-ն կանխելու, առանց հստակորեն նշելու, թե ո՞ր [[պրոբիոտիկ]]ները, ինչպիսի՞ քանակով, որքա՞ն ժամանակով և այլ տեղեկությունների, կարող է վերանայվել որոշների կողմից որպես ապացույց։ Դա նաև հակառակ է վերջին առաջարկին, որը ընդունված է սննդի ԵՄԳՀՍԽ հանձնաժողովի (2010) կողմից։ Հանձնաժողովը եզրակացրեց նաև, որ ներկայումս մատչելի տվյալները չեն թույլատրում խորհուրդ տալ պրոբիոտիկների որոշակի օգտագործումը որպես սննդի լրացումներ վաղաժամկետ ծնված երեխաների համար։ Հանձնաժողովը նաև առաջարկեց, որ յուրաքանչյուր պրոբիոտիկ շտամ և պոտենցիալ համակեցություն պետք է առանձին բնութագրվի յուրաքանչյուր արտադրանքի համար։ [[ԵՄԳՀՍԽ]]-ի Սննդի Հանձնաժողովը համարում է դա պրոբիոտիկների որոշակի օգտագործմամբ ՆԷ-ն կանխելու վաղաժամ աջակցում։ Այնուամենայնիվ, նա նաև վկայում է, որ այն դեպքերում, երբ ՆԷ-ի զարգացման հավանականությունը բարձր է, կարելի է օգտագործել պրոբիոտիկներ՝ մեկական կամ համակեցությամբ, բայց միայն այն դեպքում, երբ նա լավ ուսումնասիրված է, ունի բարձր արդյունավետություն և նրա անվտանգությունը ապացուցված է։
Ամփոփելով, կարելի է ասել, որ որոշ պրոբիոտիկներ կանխում են [[ՆԷ]]-ն։ Քանի որ պրոբիոտիկների շարքերը անընդհատ մեծանում են, այդ պատճառով նախքան այդ նյութերը պրոբիոտիկ կոչելը, պետք է երկարատև քննարկումներ անցկացվեն։ Որպեսզի պրոբիոտիկները օգտագործվեն ամենօրյա կյանքում, պետք է վերահսկվի դրանց քանակությունը և օգտագործման ժամկետը։