«Ռազմիկ Վասիլյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1989]] թվականի [[ապրիլի 24]]-ին հիմնադրել է [[Հայոց ազգային բանակ]] (ՀԱԲ) ռազմաքաղաքական խոշոր կառույցը, որի գլախավոր հրամանատարն էլ դարձել է հենց ինքը: Կենսական անհրաժեշտություն համարելով հայկական կանոնավոր բանակիբանակ ստեղծումըունենալը, Ռազմիկ Վասիլյանը բազմիցս հայտարարել է դրա ստեղծման անհրաժեշտության մասին՝ իր անձը նվիրելով բանակի ստեղծման ու կայացման սուրբ գործին: Ստեղծման պահից ՀԱԲ-ը սկսեց լայն թափով կազմակերպվել: Ստեղծվեցին բազմաթիվ ջոկատներ, որոնք հանձն առան Հայաստանի սահմանների պաշտպանությունը՝ ներառելով Արցախը:Ամենատարբեր տվյալներով ՀԱԲ-ում կար շուրջ 160 հազար զինվոր: ՀՀ իշխանությունների հետ ունեցած հակասությունների պատճառով, չընտրելով նրանց հետ առճակատման և երկրի ներքին կայունությունը խախտելու ճանապարհը, Ռազմիկ Վասիլյանը որոշեց լուծարել ՀԱԲ-ը, սակայն ջոկատի ազատամարտիկները շարունակեցին մասնակցել պատերազմին տարբեր ջոկատների կազմում,իսկ պատերազմի ավարտից հետո շատերը համալրեցին նաև հայկական բանակի սպայական կազմը:

Ռազմիկ Վասիլյանը մահացել է 2005 թվականի մարտի 15-ին Երևանում՝ պատերազմի տարիներին ձեռք բերած հիվանդության պատճառով: Աճյունն ամփոփված է [[Եռաբլուր]] պանթեոնում: