«Լևոն Խաչիկյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{արևմտահայերեն|լեւոն Ս. Խաչիկեան}}

{{Այլ կիրառումներ|Խաչիկյան (այլ կիրառումներ)}}

 

'''Խաչիկյան Լևոն Ստեփանի''' ({{ԱԾ}}), հայ խորհրդային պատմաբան, բանասեր-աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների [[դոկտոր]] ([[1962]]), [[պրոֆեսոր]] ([[1966]]), ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ ([[1968]]), ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս ([[1971]])։

[[1963]] թ. Լ. Խաչիկյանը ընտրվեց Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ, իսկ [[1971]] թ.՝ իսկական անդամ։ [[1964]]-[[1982]] թթ. Խաչիկյանը ընտրվում է Սփյուռքահայության հետ մշակութային կապի կոմիտեի նախագահության անդամ։ [[1967]] թ. ընտրվել է Երևանի քաղաքային խորհրդի պատգամավոր։ [[1969]] թ. Լ. Խաչիկյանն արժանանում է [[Մեսրոպ Մաշտոց|Մ. Մաշտոցի]] անվան մրցանակի՝ «ԺԵ. Դարի հայերէն ձեռագրերի յիշատակարաններ» եռահատոր հրատարակության համար։ Այս աշխատության առաջին հատորի համար Լ. Խաչիկյանին շնորհվում է պատմական գիտությունների դոկտորի աստիճան։

 

 

1974-1982 թթ Լ. Խաչիկյանը եղել է Հայկական սովետական հանրագիտարանի խմբագրական խորհրդի անդամ, հայ ժողովրդի հին և միջին դարերի պատմության գիտաճյուղի խորհրդի նախագահ։ Խաչիկյանը «Հայ ժողովրդի պատմություն» բազմահատորյակի խմբագրական կոլեգիայի և ՀՍՀ խմբագրական կոլեգիայի անդամ է, Մաշտոցյան մրցանակի առաջին դափնեկիրը ([[1969]])։ [[1978]] թվականին ծննդյան 60-ամյակի առիթով և պատմագիտության ասպարեզում ունեցած վաստակի համար պարգևատրվել է «Ժողովուրդների բարեկամության» շքանշանով։ Լ. Խաչիկյանի նախաձեռնությամբ Մատենադարանում ստեղծվել էր «Տնտեսական պատմության վավերագրեր» հայագիտական նոր մատենաշար։ Մատենադարանի գիտական խորհրդի որոշմամբ մատենաշարը սկսվեց «Հաշվետումարով», որը ներածական ընդարձակ և հանգամանալից ուսումնասիրությամբ, օտար բառերի հարուստ բառարանով լույս տեսավ [[1984]] թ-ին։

 

{{DEFAULTSORT:Խաչիկյան, Լևոն}}

[[Կատեգորիա:Պատմական գիտությունների դոկտորներ]]

[[Կատեգորիա:Հայ պրոֆեսորներ]]