«Ստենտավորում»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ստենտավորում'''- բժշկական միջամտություն, որը կատարվում է ստենդիստենտի տեղադրման համար և տեղադրվում է մարդկանց կամ կենդանիների օրգանների [[անոթ]]ներում, օրինակ՝ սրտի կամ [[ուղեղ]]ի արյան կորոնային անոթներ, ապահովվում է տարածքի ընդլայնում, նեղացվում է պաթոլոգիական գործընթացով:

[[Պատկեր:Taxus stent FDA.jpg|left|մինի|Կորոնային ստենտի օրինակ: Այս Taxus stent- ը պիտակավորվում է որպես թմրամիջոցների արտանետման ստենդստենտ:]]

Մեր օրերում սրտի անբավարաությունը հանդիսանում է ազգի մահվան հիմնական պատճառներից մեկը: Մեծամասամբ [[սիրտ]]-անոթային անբավարվածության հիվանդությունները հայտնաբերվում են 50 տարեկանից բարձր մարդկանց մոտ, բայց ներկայիս ապրելակերպ, վատ էկոլոգիան նպաստում են, որ այս ռիսկային խումբը ավելի երիտասարդանա: Ստենտավորումը պետք չէ շփոտել զոնդավորման հետ որը բացում է տարածք ստենդիստենտի համար:

50 տարի առաջ ամերիկացի ռադիոլոգը, ինտերվենցիոն ռադիոլոգիայի առաջատարներից մեկը, Չարլզ Դոթթերը (1920-1985), առաջարկել է անոթային տախտակի (ստենդստենտ) օգնությամբ անոթի վնասված հատվածները ընդլայնելու հայեցակարգը: Մեթոդի զարգացումը երկար ժամանակ է տևեց , առաջին տեխնոլոգիաների կիրառումը կատարվել է միայն 1986 թվականին: Միայն 1993 թվականին ապացուցվել է կորոնար արտրի արտահոսքի վերականգնումը և այն նոր պետությունում պահելու stenting մեթոդի արդյունավետությունը:

Պետք է միանշանակ գիտենանք, որ ստենդիստենտի միջամտությամբ կատարված վիրահատությունները պարտադիր կերպով ուղեկցվում է յոդ պարունակող մաքրող միջոցներով, հիվանդի մոտ պետք է չլինի ալերգիա [[յոդ]]ի հանդեպ, կամ խրոնիկական ցանկացած հիվանդություններ:

Թոքերի ստենտավորումը պարտադիր կերպով կատարվում է լեղուղիներով: Հիմնականում ստենդըստենտը տեղադրվում է, որպեսզի ապահովվի լեղիի հոսքը տանսերկումատյա աղիներ:Այս Էֆեկտին հասնելու համար տեղադրվում է մետաղյա կամ պլաստիե խողովակ, որը տեղադրվում է լեղուղղու մեջ էնդոսկոպիկ վիրահատությամբ:<ref> Дюжева Т. Г. и др. [https://elibrary.ru/item.asp?id=26250367Перспективы создания тканеинженерного желчного протока] //Гены и клетки. – 2016. – Т. 11. – №. 1. – С. 43-7.</ref> Առաջին վիրահատությունը տեղի է ունեցել [[1980 թվականին]] երկու տարբեր թիմերի կողմից. Soehendra N. & Reynders-Frederix V.<ref> Soehendra N., Reynders-Frederix V. Palliative bile duct drainage-a new endoscopic method of introducing a transpapillary drain //Endoscopy. – 1980. – Т. 12. – №. 01. – С. 8-11</ref> и Laurence B.H. & Cotton P.B.:<ref>Laurence B. H., Cotton P. B. Decompression of malignant biliary obstruction by duodenoscopic intubation of bile duct //Br Med J. – 1980. – Т. 280. – №. 6213. – С. 522-523</ref> Այդ ընթացքում ակնընհայտ դարձավ, որ նախընտրելի է տեղադրել մեծ տրամագծով ստենդներստենտներ, որը նաև քչացնում է լեղուղիների վարակները:<ref> Blero D., Huberty V., Devière J. Novel biliary self-expanding metal stents: indications and applications //Expert review of gastroenterology & hepatology. – 2015. – Т. 9. – №. 3. – С. 359-367.</ref>

Հաջորդ էտապը դա մետաղյա ստենդիստենտի փոխարինումն էր մեկ այլ ստեդով որը տարբերվում է միյուսից ինքնաբացվող մետաղյա ցանցով: Այս առանձնահատկությունը թույլ է տալիս ավելի լայն կիրառում ստանալ ինքնաբացվող (SEMS) ստենդիստենտի կիրառումը քան պլաստիկ ստենդիստենտի կիրառում: Այդ ժամանակվանի սկսաց SEMS-ստենդըստենտը գնալով զարգացավ երկու ուղղություններով: