→top
Տող 3.
Պոեմի վիպերգական հատկանիշներից են սյուժետային տարրերի և կերպարների առկայությունը, պատմողական շարադրանքը, [[նկարագրություն]]ները։
Սակայն պոեմին հատուկ են նաև հուզական ուժեղ երանգը, հեղինակային բազմազան շեղումները։ Օրինակ, [[Հովհաննես Թումանյան]]ի «[[Թմկաբերդի
Պոեմի թե՛ [[բովանդակություն]]ը, թե՛ [[ձև]]ը ենթարկվել են պատմական մեծ փոփոխությունների։ Հին աշխարհում պոեմները պատմել են ժողովրդի կյանքի բախտորոշ դեպքերի, լեգենդար հերոսների կյանքի ու սխրանքների մասին (օր.՝ [[Հոմերոս]]ի «[[Իլիական]]ը» և «[[Ոդիսական]]ը»)։ Միջնադարում պոեմներ գրվեցին բազմազան ձևերով [[Գրիգոր Նարեկացի|Գրիգոր Նարեկացու]] «[[Մատյան ողբերգության]]», [[Դանթե]]ի «[[Աստվածային կատակերգություն]]ը», [[Շոթա Ռուսթավելի|Շոթա Ռուսթավելու]] «[[Վագրենավորը]]»։
|