→top
(→top) |
(→top) |
||
Սակայն պոեմին հատուկ են նաև հուզական ուժեղ երանգը, հեղինակային բազմազան շեղումները։ Օրինակ, [[Հովհաննես Թումանյան]]ի «[[Թմկաբերդի առում]]ը» պոեմում ծավալվող դեպքերի պատմությունն ուղեկցվում է բազմաթիվ քնարական շեղումներով։ Ինչպես [[նախերգանք]]ում ու [[վերջերգ]]ում, այնպես էլ ողջ շարադրանքի մեջ արտահայտված է ստեղծագործության հիմնական գաղափարը՝ բարի, հայրենասիրական գործի գեղեցկության և անմահության միտքը։
Պոեմի թե՛ [[բովանդակություն]]ը, թե՛ [[ձև]]ը ենթարկվել են պատմական մեծ փոփոխությունների։ Հին աշխարհում պոեմները պատմել են ժողովրդի կյանքի բախտորոշ դեպքերի, լեգենդար հերոսների կյանքի ու սխրանքների մասին (օր.՝ [[Հոմերոս]]ի «[[Իլիական]]ը» և «[[Ոդիսական]]ը»)։ Միջնադարում պոեմներ գրվեցին բազմազան ձևերով [[Գրիգոր Նարեկացի|Գրիգոր Նարեկացու]] «[[
Նոր ժամանակներում պոեմներում պատկերվել են ժողովրդի կյանքի և ճակատագրի էական հարցեր։ Ժանրի զարգացման մեջ հատկապես մեծ դեր են խաղացել [[Ջորջ Բայրոն]]ը («[[Չայլդ Հարոլդ]]»), [[Ալեքսանդր Պուշկին]]ը («[[Պղնձե հեծյալ]]»), [[Միխայիլ Լերմոնտով]]ը («[[Մծիրի]]»), [[Հովհաննես Թումանյան]]ը («[[Անուշ]]») և այլք։
|