«Մասնակից:ChrisGinosyan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary Պիտակ՝ 2017 source edit |
No edit summary Պիտակ՝ 2017 source edit |
||
Տող 7.
== Տեսություններ==
=== Ավտորիտար ===
Զանգվածային հաղորդակցության բոլոր ձևերը գտնվում են կառավարական էլիտայի կամ ազդեցիկ բյորոկրատների ղեկավարության ներքո։ «Նրանց անհրաժեշտ է ղեկավարել [[Զանգվածային լրատվության միջոցներ|ԶԼՄ]]-ները, որպեսզի մարդկանց պաշտպանեն մարդկանց զանգվածային հաղորդակցության որևէ ձևի՝ ինֆորմացիայի կամ նորության կողմից ստացվող ազգային սպառնալիքներից»<ref>{{Cite web|url=http://communicationtheory.org/authoritarian-theory/|title=Authoritarian theory|author=|work=Communication theory|date=|publisher=}}</ref>։ Ավտորիտար համակարգում մամուլը համարվում է երկրում ղեկավարի ազդեցության մեծացման կամ փոքրացման գործիք։ Իշխանություններն ունեն յուրաքանչյուր լրատվամիջոցի վրա ազդելու իրավունք, որը դրսևորվում է [[հարկ]]երի օգտագործմամբ, տնտեսական պատժամիջոցների, լրագրողներին վարքագծի կանոններին ենթարկվել ստիպելով։ Թերթերի և այլ ԶԼՄ-ների հրատարակությունները կատարվում են արտոնագրերի հիման վրա և հատուկ թույլտվության և [[Գրաքննություն|գրաքննությամբ]]։
Տող 13 ⟶ 12՝
=== Լիբերալ ===
Մամուլի լիբերալ տեսություները հիմնված է լիբերալիզմի փիլիսոփայության վրա, որն առաջինն ընդունվել է Անգլիայում, այնուհետև ԱՄՆ-ում<ref>{{Cite web|url=http://www.unesco.kz/massmedia/pages/3_4.htm|title=Модели развития СМИ|author=Жанна Сейтгианова|work=|date=2001-2002|publisher=}}</ref>։ Այդ տեսության համաձայն ԶԼՄ-ների բոլոր միջոցները պետք է լինեն անձնական սեփականություններ և մրցեն միմյանց հետ ազատ շուկայում<ref name=autogenerated2>{{Cite web|url=http://lawtoday.ru/razdel/biblo/info-prav/092.php|title=Опыт регулирования информационных отношений|author=|work=Закон сегодня|date=|publisher=}}</ref>։ Այս տեսությունում մարդին ռացիոնալ են և նրանց ռացիոնալ մտքերը օգնում են հասկանալ ինչն է լավ, և ինչը՝ վատ։ Լիբերալ տեսությունը ավտորիտար համակարգի կատարյալ հակառակ տարբերակն է։ Այդպիսով, որքան քիչ է իշխանությունը մասնակցում ԶԼՄ-ների գործունեության մեջ, այնքան լավ է։ Սակայն տվյալ տեսությունը կրում է մի քանի սահմանափակումներ, ինչպիսիք են անձի հեղինակության պաշտպանությունը, ոչ հարիր նյութերի տարածումը<ref name=autogenerated2 />։
=== Սոցիալական ===
20-րդ դարի կեսին զարգացած երկրների մեծ մասն օգտագործում էր մամուլի հենց այս տեսությունը, որն ասոցացվում է 1949 թվականին ԱՄՆ-ի «Մամուլի ազատության հանձնաժողովի» հետ։ Այս տեսությունն իրենից ներկայացնում է լիբերալ տեսության հաջորդ փուլն ու զարգացումը<ref>{{Cite web|url=http://communicationtheory.org/social-responsibility-theory/|title=Communication theory|author=|work=Social Responsibility Theory|date=|publisher=}}</ref>։ ՍՈցիալակն տեսությունը թույլ է տալիս առանց գրաքննության, ազատ մամուլ, սակայն միևնույն ժամանակ մամուլի պարունակությունը պետք է լինի հասարակության իշխանության ներքո։ Մասս-մեդիան կարևոր ֆունկցիաներ է կատարում հասարակությունում։ Այժմ նորություները պետք է ներկայացվի մաքուր, ազատ ձևով, առանց որևէ գնահատականի, որը կարելի է ցուցաբերել խմբագրական մեկնաբանություններում<ref>{{Cite web|url=http://cyberleninka.ru/article/n/sotsialno-pravovye-teorii-pressy|title=Социально-правовые теории прессы|author=Четвертков Николай Васильевич|work=|date=2012|publisher=}}</ref><ref name=autogenerated1>{{Cite web|url=http://studopedia.ru/10_244810_chetire-teorii-pressi.html|title=Четыре теории прессы|author=|work=|date=|publisher=}}</ref>։
=== Սովետական-կոմունիստական ===
Սովետական տեսության մեդիան իրենից ներկայացնում է [[Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն|ԽՍՀՄ]]-ում ԶԼՄ-ների կատարյալ ենթարկումը [[Կոմունիստական կուսակցություն|կոմունիստական կուսակցության]]ը։ ԶԼՄ-ների ղեկավարությանը թույլատրվում են միայն կուսակցության հավատարիմ անդամները։ Լրատրամիջոցների բոլոր ձեռնարկությունները համարվում են [[հասարակության սեփականություն]], որոնք նպատակն է նպաստել սոցիալիստական համակարգի հաջողությանն ու սատարմանը։ Եթե սոցիալակ տեսությունում մամուլը պատասխանատվություն է կրում սեփական խղճի առջև, ապա սովետական տեսությունում՝ [[Պրոլետարիատ]]ի<ref name=autogenerated1 />։
| |||