«Լև Շեստով»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Cat-a-lot: Removing from Category:Փարիզ քաղաքում մահացածներ |
No edit summary |
||
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Փիլիսոփա}}
'''Լև Իսաակովիչ Շեստով''' ({{lang-ru|Лев Исаакович Шестов}}), ծնված '''Յեհուդա Լեյբ Շվարցման''' ({{lang-ru|Иегуда Лейб Шварцман}},
▲'''Լև Իսաակովիչ Շեստով''' ({{lang-ru|Лев Исаакович Шестов}}), ծնված '''Յեհուդա Լեյբ Շվարցման''' ({{lang-ru|Иегуда Лейб Шварцман}}, [[1866]] թ. [[փետրվարի 13]] ([[հին տոմար]]ով՝ հունվարի 31), [[Կիև]], [[Ռուսական կայսրություն]] - 1938 թ. [[նոյեմբերի 19]], [[Փարիզ]], [[Ֆրանսիա]]), ռուս [[Էկզիստենցիալիզմ|էկզիստենցիալիստ]] [[փիլիսոփա]]։
[[Պարադոքս]]ներով և [[աֆորիզմ]]ներով հագեցված իր փիլիսոփայական երկերի մեջ Շեստովն ընդվզել է ինքնիշխան անհատականության վրա բանականության (համընդհանուր ճշմարտությունների) թելադրանքի և համապարտադիր բարոյական նորմերի ճնշման դեմ։ Ավանդական փիլիսոփայությանը հակադրել է «ողբերգության փիլիսոփայությունը», որի կենտրոնում մարդկային կեցության անհեթեթությունն է, իսկ փիլիսոփայական մտահայեցողությանը՝ հայտնությունը, որը շնորհվում է ամենազոր Աստծո կողմից։
Տող 9 ⟶ 7՝
== Շեստովի փիլիսոփայության բնութագիրը ==
Ռուս նշանավոր էքզիստենցիալիստ-փիլիսոփա Շեստովն իր փիլիսոփայական եջ պարադոքսներով և աֆորիզմներով է հագեցրել և ընդվզել ինքնիշխան անհատականության վրա բանականության թելադրանքի և համապարտադիր բարոյական նորմերի ճնշման դեմ։ Ավանդական փիլիսոփայությանը հակադրել է «ողբերգության փիլիսոփայությանը», որի կենտրոնում մարդկային կեցության անհեթեթությունն է, իսկ փիլիսոփայական մտահայեցողությանը՝ հայտնությունը, որը շնորհվում է «ամենազոր Աստծո» կողմից։ Շեստովի մուտքը փիլիսոփայության ասպարեզ տեղի ունեցավ «Անհիմնության ապոթեզ» ստեղծագործության հրատարակմամբ, որը նոր էջ բացեց ռուս փիլիսոփայության պատմության մեջ։ Հակահամակարգայնությունը հռչակելով իր փիլիսոփայության բնութագիր՝ Շեստովը հետզհետե հղկում է իր գրության ձևը՝ «Ապոթեզում» վերջնականապես աֆորիզմն ընտրելով որպես ուղեկից։ Անշուշտ, այդ ընտրության հետևում Նիցշեն է կանգնած։ «Ապոթեզում» անընդհատ փորձելով հենվել Նիցշեի վրա՝ Շեստովը նրա դիտարկումները վերագրում է բնազդի ոլորտին և ոչ գիտակցությանը։ Խեղդվող մարդը փրկողի ձեռքը բռնել-բարձրանալուց ներքև է քաշում փրկողին… Այդ «ձեռքը» Շեստովի համար Նիցշեի բարոյականության կազմաքանդումն է։ Մտահարթեցման այդօրինակ դրսևորման կարելի է հանդիպել արդեն «Ապոթեզում», այն է՝ «փիլիսոփայության խնդիրը ոչ թե մարդկանց հանգստացնելն է, այլ շփոթեցնելը»
Ճիշտ է, Շեստովի արձագանքը պիտի լինի այն, որ անհիմնության առջև նման հարց չի ծառանում, քանզի դա համապարփակ անհիմնություն է՝ առանց մշակման, անհիմն անհիմնություն։
Տող 23 ⟶ 21՝
[[Կատեգորիա:Ռուս փիլիսոփաներ]]
[[Կատեգորիա:Մոսկվայի պետական համալսարանի շրջանավարտներ]]
[[Կատեգորիա:20-րդ դարի փիլիսոփաներ]]
|