«Նովոդևիչյան գերեզմանատուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Նովոդևիչյան գերեզմանատուն''', հանգուցյալների թաղման հայտնի վայր [[Մոսկվա]]յում։ Ստեղծվել է 1898 թվականին [[Նովոդևիչի վանք]]ի հարավային պատի մոտ։ Սովետական ժամանակաշրջանում վերածվել է ազգային [[պանթեոն]]ի` երկրորդը իր մեծությամբ, Կրեմլի պատից հետո։ Գտնվում է Կենտրոնական ադմինիստրատիվ շրջանի հարավ-արևմտյանհարավարևմտյան մասում, Խամովնիկներում (Լուժնեցկի անցում 2)։

Սկզբնական գերեզմանները ստեղծվել են XVI դարում Նովոդևիչյան վանքի մոտակա տարածքում։ Դրանք հիմնականում եղել են վերնախավի ներկայացուցիչների, իսկ ավելի ուշ այլ դասերի ներկայացուցիրների գերեզմանները։ XX դարի սկզբերին վանքի գերեզմանատան տարածքում այլևս ազատ տեղ չկար։ 1898 թ. գերեզմանատան ընդլայնման համար երկու հեկտար հողատարածք հատկացվեց վանքի հարավային պատի հետևում, որտեղ առաջներում գտնվում էր վանքի բանջարանոցները։ Ճարտարապետ Ս.Կ.Ռոդիոնովի նախագծով հարավային պատից այն կողմի զառիվեր լանջը հավասարեցվեց լցված բնահողով, ստեղծվեց դրենաժային համակարգ, հատակագծվեցին հողատարածքները; նոր գերեզմանատան տարածքը շրջապատվեց աղյուսե պատերով և աշտարակներով, որոնք հատվեցին վանքի պատերը։ Նոր գերեզմանատան պլանավորման աշխատանքներում ակտիվ մասնակցություն է ունեցել նաև ճարտարապետ Ի.Պ.Մաշկովը, որը այդ ժամանակ զբաղվում էր Սմոլենսկի տաճարի ռեստավրացիայով։ 1904 թ.գերեզմանատան տարածքում տնկվեցին երիտասարդ ծառեր, որոնք և նշագրեցին գերեզմանատան երկայնական և լայնակի ծառուղիները։ Պաշտոնապես գերեզմանատան այդ հատվածը բացվեց 1904 թ., բայց թաղումներ սկսել էին կատարվում էին ավելի վաղ։ Ներկայումս գերեզմանատան այդ հատվածը ընդունված է անվանել «հին Նովոդևիչյան գերեզմանատուն»։