«Խաղողագործությունը Հայաստանում»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Խաղողագործությունը''' [[Հայկական լեռնաշխարհ]]ում զարգացել է դեռևս վաղ անցյալում։ [[Հայաստան]]ում խաղողի որթի բազմաթիվ վայրի տեսակներ են փոխանցվել հնուց, որի մասին են վկայում ասորական և ուրարտական աղբյուրները, Կարմիր բլուրի պեղումներից հայտնաբերված [[մառան]]ները, բազմաթիվ [[կարաս]]ներ, գինեգործական պարագաներ և այլն։ Պեղածո ածխացած սերմերը վկայում են [[խաղող]]ի այժմյան որոշ տեսակների (Ոսկեհատ, Գառան դմակ, Մսխալի, Արարատի և այլն) տեղական ծագումը։ [[Հայկական մանրանկարչություն]]ը, հուշարձանների վրա [[խաղող]]ի քանդակները, միջնադարյան քաղաքներից հայտնաբերված նյութական մշակույթի մնացորդները, գրավոր հիշատակարաններն արժեքավոր տեղեկություններ են պարունակում միջնադարյան Հայաստանի զարգացած խաղողագործության մասին։

 

== Տարածվածություն ==

 

 

[[Պատկեր:Գինու գործարան.JPG|250px|մինի|Արենու գինու գործարան]]

Ըստ տնտեսական նշանակության՝ տարբերում են խաղողի՝ [[Գինի|գինու]], սեղանի և քիշմիշի, ըստ հասունացման ժամկետների՝ գերվաղահաս, վաղահաս, միջահաս, ուշահաս և առավել ուշահաս սորտեր։

[[2005]] թվականին ՀՀ-ում խաղողի տնկարկների տարածքը կազմել է 13, 1 հզ. հա, բերքատվությունը 1 հա֊ից՝ 71, 4 ց, խաղողի բերքը՝ 81, 6 հզ. տ։

 

 

{{ՀԲ}}