«Արևմտագերմանական լեզուներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արեւմտագերմանական լեզուներ''', գերմանական լեզվախմբի երեք մեծ ճյուղերից մեկը։ Այս լեզուների մեջ են մտնում [[գերմաներեն]]ը, [[անգլերեն]]ը, [[հոլանդերեն]]ը, [[աֆրիկաանս|աֆրիկականաֆրիկականը]]ը, [[Ֆրիզերեն|ֆրիզական լեզուները]] և [[իդիշ]]ը։ Մյուս երկու գերմանական ճյուղերն են Արևելագերմանական լեզուները և Հյուսիսգերմանական լեզուները, որոնցից առաջինը իր կազմում կենդանի լեզուներ չունի։

[[Անգլերեն]]ը իր կրողների ընդհանուր թվով այն երկրորդն է աշխարհում, այն հարազատ լեզու համարողների թվով՝ երրորդը։ Թեև անգլերենը ավանդականորեն դասակարգվում է արևմտագերմանական լեուների շարքը, այնուամենայնիվ, որոշ լեզվաբաններ կարծիք են հայտնում, որ այն առավելապես հյուսիսգերմանական լեզու է,<ref>{{cite web|url=http://www.sciencedaily.com/releases/2012/11/121127094111.htm|title=English is a Scandinavian language|publisher=Science daily|accessdate=2012 թ․ նոյեմբերի 27}}</ref> իսկ ոմանց կարծիքով՝ միջանկյալ լեզու արևմտագերմանական և հյուսիսգերմանական լեզուների միջև։

[[Պատկեր:Germanic dialects ca. AD 1.png|մինի|Գերմանական լեզուները մեր թվարկության առաջին դարում]]

Այժմ լեզվաբանների շրջանում կան մեծ հակասություններ․ արդյո՞ք արևմտագերմանական նախալեզու ընդհանրապես գոյություն ունեցել է, թե՞ արևմտագերմանական լեզուները առաջ են եկել ընդհանուր գերմանական նախալեզվից։

Ժամանակակից լեզվաբանության մեջ առավել ընդունված տեսակետ է հետևյալը․ մ․թ․ա․ երկրորդից առաջին դարերում արևելագերմանական լեզուների առանձնացումից հետո հյուսիս-արևմտյանհյուսիսարևմտյան ճյուղում առաջացան չորս հիմնական խմբեր<ref name=Kuhn>{{cite journal|last=Kuhn|first=Hans|title=Zur Gliederung der germanischen Sprachen|journal=Zeitschrift für deutsches Altertum und deutsche Literatur|volume=86|year=1955–56|pages=1–47}}</ref> , որոնք էին․

Թեև բավական ուսումնասիրված է հյուսիսծովային գերմանական խումբը, սակայն գրեթե ոչինչ հայտնի չէ էլբա-գերմանական և վեսեր-հռենոսյան գերմանական խմբերի մասին։ Այդ անվանումները [[1940]]-ականներին տրվել էին ավելի շուտ հնէաբանական պեղումների արդյունքներն արձանագրելու, ոչ թե լեզուների խմբեր ցուց տալու համար։ Միայն հետագայում այս եզրերը սկսեցին օգտագործվել իրենց ժամանակակից իմաստով՝ ցույց տալու համար այս երկու աշխարհագրական տարածքների միջև լեզվական տարբերությունները։