«Լաոկոոն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ հայերեն անվանում
No edit summary
Տող 2.
'''Լաոկոոն''', '''Ղաոկոն''' ({{lang-grc|Λᾱοκόων}}), հին [[Հունական դիցաբանություն|հունական դիցաբանության]]<ref>Мифы народов мира. М., 1991-1992. Т. 2. С. 36-37,</ref> մեջ Տրոյայի Ապոլլոնի մեհյանի քուրմ։ Ըստ առասպելի, Լաոկոոնն արգելել է ներս բերել հույների թողած վիթխարի փայտե ձին։ [[Հույներ]]ին հովանավորող [[Աթենաս]] աստվածուհու հրամանով երկու վիշապ խեղդել են Լակոոնին<ref>Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека Э V 17-18</ref> և նրա երկու որդիներին։
 
Մ. թ. ա. 1-ին դարի կեսին ռոդոսցի վարպետներ Ագեսանդրոսը, Աթենոդորոսը<ref>Цец. Комментарий к «Александре» Ликофрона 347 // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С. 166</ref> և Պոլիդորոսը Լաոկոոնի կործանումը մարմնավորել են «Լաոկոոն» քանդակում, իսկ Վիրգիլիոսը՝ «Էնեական» պոեմում։ Այդ կոթողների ազդեցությամբ Լեսինգը [[1766]] թվականին գրել է «Լաոկոոն կամ գեղարվեստի ու պոեզիայի սահմանների մասին» գեղագիտական քննախոսությունը։
 
Լաոկոոնի առասպելն արտացոլվել է նաև XVI-XVII դարերին եվրոպական [[Գեղանկարչություն|գեղանկարչության]] մեջ (Զ. Ռոմանո, Էլ Դրեկո)։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Լաոկոոն» էջից