«Սև խոռոչ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ինֆրակարմիր դետեկտորի ի հայտ գալուց մեծ ճշգրտությամբ հնարավոր դարձավ գալակտիկայի կենտրոնական շրջանի առանձին աստղեր: Նրանց սպեկտրալ բնութագրիչների ուսումնասիրությունը ցույց տվեց, որ նրանց մեծամասնությունը պատկանում է երիտասարդ աստղերի դասին մոտ միքանի միլիոն տարի տարիքով: Նախկինում ընդունված տեսակետին հակառակ, հաստատվեց, որ գերզանգվածեղ սև խոռոչի մոտակայքում ակտիվորեն տեղի է ունենում աստղաառաջացման պրոցես: Ենթադրում են, որ գազի աղբյուրները այդ պրոցեսի համար հանդիսանում են 1980-ականներին Գալակտիկայի կենտրոնում հայտնաբերված գազային օղակների երկու հարթ ակկրեցիոն սկավառակները: Սակայն այդ օղակների ներքին տրամագիծը չափից դուրս մեծ է, որպեսզի սև խոռոչին անմիջական մոտ աստղաառաջացման պրոցեսը բացատրվի: Աստղերը սև խոռոչից 1" շառավիղ հեռավորության վրա (այսպես կոչված «S-աստղեր») ունեն ուղեծրային մոմենտների պատահական ուղղություն, որը հակասում է նրանց առաջացման ակկրեցիոն սցենարին: ենթադրվում է, որ դա կարմիր հսկաների տաք միջուկ է, որոնք առաջացել են գալակտիկայի տարբեր շրջաններում, իսկ հետագայում տեղափոխվել են կենտրոնական շրջան, որտեղ նրանց ներքին ամպիկները պատռվել են սև խոռոչների մակընթացային ուժերով:{{-1|<ref>{{статья|автор=Martins, F.; Gillessen, S.; Eisenhauer, F.; Genzel, R.; Ott, T.; Trippe, S.|заглавие=On the Nature of the Fast-Moving Star S2 in the Galactic Center|ссылка=http://adsabs.harvard.edu/abs/2008ApJ...672L.119M|издание=The Astrophysical Journal|год=2008|volume=672|страницы=L119-L122}}</ref>}}

 

 

Ներկա ժամանակները (2009 թվի հոկտեմբեր) ինֆրակարմիր դետեկտորի թույլատրված հնարավորությունը հասնում է 0, 0003" (որը 8 կպս հեռավորության վրա համապատասխանում է 2, 5 ա.մ.): 1 պս հեռավորության վրա գալակտիկայի կենտրոնից աստղերի թիվը, որոնց համար չափված են շարժման պարամետրերը, հասել է 6000-ի:{{-1|<ref>{{статья|автор=Schödel, R.; Merritt, D.; Eckart, A.|заглавие=The nuclear star cluster of the Milky Way: proper motions and mass|ссылка=http://adsabs.harvard.edu/abs/2009A%26A...502...91S|издание=Astronomy and Astrophysics|год=2009|volume=502|pages=91–111}}</ref>}}