«Կարաոկե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 14.
 
== Պատմություն ==
Կարաոկեն ստեղծվել է [[Ճապոնիա|Ճապոնիայում]] [[XX դար|XX դարի]] երկրորդ կեսին: [[1971]] թվականին ճապոնացի թմբկահար Դայսուկե Ինոուեն ռոք խմբի ելույթների ժամանակ, որտեղ նա նվագում էր, ոչինչովոչնչով չի կարողացրել զբաղեցնել հանրությանը ընդմիջման ժամանակ: Այդ ժամանակ նա ստեղծեց մի սարք, որ կարող էր վերարտադրել երգի երաժշտությունը առանց բառերի: Երաժիշտները հանդիսատեսին տալիս էրէին տեքստը և հանգստանում էր, մինչ ամբոխը հաճույքով երգում էր: Միայն 15 տարի անց կարաոկեն դարձել է հայտնի: Միայն թեՍակայն միակ բանը, որով Դայսուկեն հիշվեց, եղել է 2004 թվականին, ստանալովերբ նա ստացել է «[[Շնոբելյան մրցանակ]]» (Ig Nobel Prizes), ամենահիմար, ծիծաղելի և անօգուտ հայտնագործությունների համար: Նախկին թմբկահարին շնորհել են աշխարհի մրցանակ, որպես «մարդկության համար բացահայտած նոր միջոց՝ մարդկանց միմյանց հանդեպ հանդուրժողականություն սովորեցնելու համար»:
 
Այնուամենայնիվ, այլ տվյալներով, կարաոկեի նախատիպը հայտնվել է դեռևս [[XX դար|XX]] դարի 50-ական թվականներին՝ [[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ|Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում]]: Այդ ժամանակ հայտնի են եղել [[Միտչ Միլլեր|Միտչ Միլլերի]] [[Երգչախումբ|երգչախումբը]]: Մասնագիտացված վոկալիստները կատարել են հիթերը [[Հեռուստացույց|հեռուստացույցով]], իսկ հեռուստադիտողները նայում էին հեռուստացույցին և ձայնակցում էին: Բայց այդ համակարգը տարբերվում է նրանից, որը օգտագործվում է հիմա:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Կարաոկե» էջից