Հայ գրականության մեջ այդպիսի դեմքեր են [[Հակոբ Պարոնյան]]ը, [[Երվանդ Օտյան]]ը, [[Լեռ Կամսար]]ը։ Կերպարվեստում Երգիծանքի վարպետներից են Ու․ Տոգարթը, 0․ Դոմիեն, Տ․ Բիդաորուպը, ռուս երգիծաբաննկարիչներից՝երգիծաբան-նկարիչներից՝ Պ․ ՖեդուոովըՖեդոтովը, Վ․ Պերովը։ Սովետական Երգիծանքի ներկայացուցիչներից են Դ․ Մոորը, Կուկրինիկսները, Բ․ Եֆիմովը, [[հայ]] իրականության մեջ՝ Վ․ Խոջաբեկյանը, Տ․ Շավարշը, Ս․ Արուտչյանը, Գ․ Յարալյանը, սփյուռքում՝ Ա․ Սարուխանը, Չ․ Տամատյանը, Տ․ Աճեմյանը։ Տարբեր են լինում Երգիծանքի երանգները՝ անզիջող, ոչնչացնող ծաղրից (սատիրա) մինչև թերությունների մևղմ պատկերում (տես նաև Հումոր)։
