Իրավագիտության տարրերը ծագել են իրավական գիտությունների և [[Օրենսդրություն|օրենսդրության]] զարգացման շրջանում․ [[Իրավունք|իրավունքի]] մասին որոշ տեղեկություններ ընդգրկված են եղել դեռ հնում կրթության ընդհանուր համակարգում։ Ի սկզբանե նրանք մտնում էին կրոնական գիտությունների և [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]] մեջ։ Օրինակ՝ [[Իսրայել|Իսրայելում]] իրավական հանձնարարությունները ուսումնասիրվում էին Մովսեսի Օրենքներով։օրենքներով։ <nowiki/>[[Հին Հունաստան|Հին Հունական]] [[Ստոիցիզմ|ստոիկյան դպրոցներում]], սովորեցնում են դատական [[հռետորություն]]։ Ի սկզբանե [[Հին Հռոմ|Հին Հռոմում]] իրավունքի իմացությունը հանդիսացել է քրմերի արտոնությունը։
Առաջին մասնավոր իրավաբանական դպրոցը, որտեղ ուսուցիչներ կարդում էին էին դասախոսություններ և աշակերտների հետ կազմակերպում քննարկումներ, դպրոցի հիմնադիրը եղելհիմնադրվել է [[Մազուրեի Սաբին|Մազուրեի ՍաբինըՍաբինի]] կողմից (սաբինյան դպրոցը, [[Գայոս Աթեոս Կապիտոն|Կապիտոնի]] դպրոցից շուտ է հիմնադրվել)։
IV-V դարերում գոյություն են ունեցել չորսամյա ժամկետով իրավաբանկանիրավաբանական դպրոցներ ([[Հռոմ|Հռոմում]], [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսում]], [[Աթենք|Աթենքում]], [[Ալեքսանդրիա|Ալեքսանդրիայում]], [[Կեսարիա|Կեսարիայում]]), որտեղ աշակետները ուսսումնասիրում էին հայտնի հռոմեական [[Իրավաբանական անձ|իրավաբանների]] գործերը։ 533 թվականին Հուստինիանոսը հրապարակել է հատուկ սահմանադրություն, ուսումնական դասընթացը 5 ամյա դարձնելու համար, որտեղ պարտադիր ուսումնասիրում էին [[Պանդեկտներ|Պանդեկտները]] և [[Հուստինիանոսի օրենսգիրք|Հուստինիանոսի օրենսգիրքը]]։
