«Ավետ Տերտերյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
ավելացվեց Կատեգորիա:Կոմպոզիտորներ այբբենական կարգով ՀոթՔաթ գործիքով |
|||
Տող 65.
'''6-րդ սիմֆոնիա'''ն հորինվել է կամերային նվագախմբի և կամերային երգչախմբի համար, որտեղ հնչում է նաև ֆոնոգրամի միջոցով մեծ սիմֆոնիկ նվագախմբի հնչողությունը։
Դրամատուգիայի հիմքում ընկած է տամ-տամի հարվածները։ Լարայինների, վալտորնայի, չեմբոլայի, ֆլեյտայի, կլառնետի հնչյունները միաձուլվում են զանգերի ղողանջների, խորալի հետ։ Խորալը երգում է հայկական այբուբենը, որտեղ իր ասկետիկ զսպվածությամբ առանձնանում է տենորի մեներգը։ Այս սիմֆոնիայում միաձուլվում է [[Արևելք]]ը և [[Արևմուտք]]ը: 6-րդ սիմֆոնիան հեղինակն անվանեց տիեզերական մեսսա, ուր Տերտերյանն արդեն շոշափում է կյանքի, մահվան, ծննդյան գաղափարները։ Այս սիմֆոնիայում է, որ հնչյունը ստանում է բացարձակ խորհրդանիշի իմաստ։ Տերտերյանն այսպես է
{{Քաղվածք|Для меня шестая симфония- какая-то вселенская месса, пеквием памяати по ушедшим во имя рождения. Понатия жизни, смерти и рождения здесь как-бы слиты во едино. И повтаряю, я стремился к воплащению вечной помяати: мы реально ощущаем присудствие ушедших, память о них живет в нас, в нашем искусстве, в общественном сознании человечества...|}}
7-րդ սիմֆոնիան - գրված է սիմֆոնիկ նվագախմբի համար, մենակատար դափի և մագնիտոֆոնային ձայնագրության համար։ Այս սիմֆոնիան սկսվում է ծիսերգային նախաբանով։ 7-րդ սիմֆոնիայում Տերտերյանը ստեղծագործական վերերկրային կացությունից վերադառնում է դեպի մարդը, դեպի գոյության ռեալությունը, որում հաղթանակողը բանականությունն է։
| |||