«Սուրբ Հակոբյանց վանք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 19.
| Վիքիպահեստում= Monastery of St. James, Jerusalem
}}
'''Սուրբ Հակոբյանց եկեղեցի''', իսկական անվանումը '''Սրբոց ՅակոբեանցՅակովբեանց Վանք Հայոց''', [[Երուսաղեմ]]ի գլխավոր հայկական եկեղեցին է։ Կառուցվել է [[12-րդ դար]]ում և նիրված է Հակոբին՝ Երուսաղեմի առաջին պատրիարքին։
 
Գտնվում է [[Երուսաղեմ]]ի հարավ-արևմտյան մասում, [[Սիոն]] լեռան բարձունքում։ Սկսել է գործել 5-րդ դարից, երբ հայ [[եկեղեցի]]ն հակադրվել է քաղկեդոնականությանը։ 7-րդ դարի [[արաբ]]ները միաբանության առաջնորդին (վանահորը) տվել են Երուսաղեմի հունաց պատրիարքին հավասար իրավունքներ և միաբանությունը դարձել է պատրիարքական աթոռ՝ տնօրինելով հայ համայնքի, վանքերի և եկեղեցիների իրավունքներն ու գործերը։ Նրա մատենադարանում պահվում են շուրջ 4000 ձեռագիր մատյան, դիվանագիտական փաստաթղթեր, հրովարտակներ, իսկ գանձատանը՝ հայ, մեծ մասամբ կիլիկյան, վարպետների պատրաստած ոսկյա, արծաթյա, փայտյա իրեր, ձեռագրակազմեր, կանթեղներ, վարդապետական և եպիսկոպոսական գավազաններ, այդ թվում՝ Հեթում թագավորի մականը, ձեռագործության հազվագյուտ նմուշներ։ Այստեղ է գտնվում Թորոս Ռոսլինի նկարազարդած ձեռագրերի ստվար մասը։