«Մանջոու-Գո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մանջոու-Գոն ճապոնացինաերիճապոնացիների համար ծառայում էր որպես Չինաստանի վրա հարձակվելու հարմար պլացդարմ։ 1939 թվականի ամռանը Մանջուրիայի և Մոնղոլիայի ժողովրդավարական հանրապետության միչևմիջև եղած տարածքային պահանջները առաջ բերեցին Հալկին-գոլի մոտ տեղի ունեցած խոշոր ռազմական բախումներին, որտեղ իրար դեմ բախվեցին սովետա-մոնղոլական և ճապոնա-մանջուրական զորքերը։ 

1945 թվականի  օգոստոսի 8-ին տեղի ունեցած  <nowiki/>[[Ղրիմի կոնֆերանս (1945)|Յալթայի կոնֆերանսի ժամանակ]] ընդունած որոշման համաձայն Ճապոնիային պատերազմ հայտարարեց հարձակվելով Մանջոու-Գոյի վրա օգտագործելով հարձակման համար արտաքին Մոնղոլիայի և նախկին ՆԵրքինՆերքին Մանջուրիայի տարածքները։ Կայսր Պու Ին փորձեց փախչել Ճապոնիա հետագայում ամերիկացիներին հանձնվելու համար, սակայն ձեռբակալվեցձերբակալվեց Կարմիր բանակի կողմից, որն էլ նրանրան հանձնեց չինական կոմունիստական  կուսակցության դատին։

1945-ից 1948 թվականերիթվականների ընթացքում Ներքին Մանջուրիայի տարածքը վերադարձվեց չինական կոմունիստներին  վերածվելով Չինասատանի ազգային-ազատագրական բանակի գլխավոր բազայի։ 

[[Ազգերի լիգա|Ազգերի լիգան]] հրաժարվել էր ճանաչել Մանջոու-Գոն, որը հանգեցրեց Ճապոնիային այդ կառույցից դուրս գալուն։ Սակայն նույն ժամանակ Մանջոու-Գոն ճանաչվել էր այդ պահին գոյություն ունեցած 80 պետություններից 23-ի կողմից։ ԽՍՀՄ-ի հետ դիվանագիտական հարաբերությունները փաստացի հաստատվել էին 1935 թվականի մարտի 23-ին, իսկ իրավաբանորեն 194 թվականի ապրիլի 13-ին<ref>{{Citation|last=Nish|first=Ian Hill|year=2002|title=Japanese foreign policy in the interwar period|location=Westport, CT|publisher=Praeger|page=95|isbn=0275947912}}.</ref><ref>{{Citation|last=Lu|first=David John|year=2002|title=Agony of choice: Matsuoka Yōsuke and the rise and fall of the Japanese Empire, 1880-1946|location=Lanham, MD|publisher=Lexington Books|page=83|isbn=0739104586}}.</ref><ref>[http://bdsa.ru/index.php?option=com_content&task=view&id=1797 Приложения к ПАКТУ О НЕЙТРАЛИТЕТЕ МЕЖДУ СССР И ЯПОНИЕЙ]</ref><ref>[http://www.knowbysight.info/6_MID/03792.asp Генеральное консульство СССР в Харбине]</ref>: Նաև դիվանագիտական կապեր են հաստատվել Գերմանիայի, Իտալիայի, Իսպանիայի հետագայում նաև ՎԻշի ռեժիմի տակ գտնվող Ֆրանսիայի հետ։ Պետությունը նաև ճանաչվել է Սակվադորի և Դոմինիկյան ՀանրաետությանՀանրապետության կողմից։