|
== Պապը, լանգոբարդները և Բյուզանդիան ==
[[Նկար:Man writing Corpus Christi College Cambridge MS. 389.jpg|thumb|left| Գրիգորը և նրա աղավնին, ''Corpus Christi College, Cambridge'', 389]]
Այդ ժամանակ եկեղեցակն իշխանությունն ավելի հզոր էր, քան աշխարհականների իշխանությունը, որն անգամ ի վիճակի չէր պաշտպանելու քաղաքը նույնիսկ [[ԼանգոբարդներЛангобардыԼանգոբարդներ|լանգոբարդлангобардовլանգոբարդ]]ներից: Հռոմեական եկեղեցին ստանձնել է բազմաթիվ պետական գործառույթներ: Հռոմի պապն ինքն էր զբաղվում քաղաքի պաշտպանության հարցերով: Այն միջոցները, որոնք ստացված էին եկեղեցական կալվածքից, զբաղեցնելով 3. 5 մինչև 4. 7 հազար հեկտար Իտալիայում,Աֆրիկայում, Գալլիում և Դալմատիայում, ինչպես նաև [[Սիցիլիա]յում, [[Կորսիկա]]յում և [[Սարդինիա]]յում, նա սննդամթերք մատակարարեց քաղաքացիներին, վճարեց զինվորներին,գրավեց ռազմավարության ստրատեգիականն նշանակության օբյեկտները բարբարոսների ձեռքից, ազատեց գերիներին, ապաստան տվեց փախստականներն: Զարմանալի չէր լինի, եթե Գրիգորի մահից հետո գանձարանը լրիվ դատարկ լիներ, որովհետև մինչ այդ երբեք եկեղեցին քաղաքի աշխարհիկ կյանքի ծախսերը իր վրա չէր վերցրել:
Բյուզանդական կառավարությանը աջակցում էր Իտալիայի — [[Ռավեննա|Ռավեննա]]յի կենտրոնական ադմինիստրացիան, որը ուշադրություն չդարձնելով Հռոմի
անելանելի վիճակին, չմիանալով հրադադարի ռեժիմին, գիտակցելով, որ պապի տրամադրության տակ գտնվող, եկեղեցուն պատկանող միջոցները, խիստ սահմանափակ էին: Գրիգորի ղեկավարման երեք տարիների ընթացքում երկու անգամ լանգոբարդները պաշարեցիպաշարեցին Հռոմը: Պապը համաձայնության եկավ նրանց հետ և կոչ արեց կայսերական ներկայացուցիչներին՝ Իտալիայում կնքել տեւական խաղաղություն: Սակայն նրա մասնակցությունը քաղաքական գործերին, դժգոհություն առաջացրեց Կոստանդնուպոլիսում: [[595]] թ. Մավրիկե կայսրը վիրավորական նամակ գրեց Գրիգորին՝ լանգոբորդների թագավոր Ագուլիֆի հետ անհուսալի պայմանագիր կնքելու պատճառով:
== Ծանոթագրություններ ==
|
