«Օքսիդ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 21.
[[Պատկեր:Kupfer(II)-oxid.jpg|մինի|[[Պղնձի օքսիդներ|Պղնձի օքսիդ]]|ձախից|251x251px]]
[[Պատկեր:Quartz_Brésil.jpg|մինի|[[Քվարց]]|ձախից|231x231փքս]]
[[IUPAC|IUPAC-ի]]- անվանումներ ցանկի համաձայն օքսիդները անվանվում են «օքսիդ» բառով և քիմիական տարրի [[սեռական հոլով]]ով. օրինակ՝ Na<sub>2</sub>O նատրիումի օքսիդ, Al<sub>2</sub>O<sub>3</sub> ալյումինի օքսիդ։ Եթե տարրը ունի փոփոխական [[օքսիդացման աստիճան]], ապա օքսիդի անվանման կողքին առանց բացատանիշի, փակագծերի մեջ նշվում է նրա օքսիդացման աստիճանը։ Օրինակ՝ Cu<sub>2</sub>О պղնձի օքսիդ(I), CuO պղնձի օքսիդ(II), FeO երկաթի օքսիդ(II), Fe<sub>2</sub>О<sub>3</sub> երկաթի օքսիդ(III), Cl<sub>2</sub>O<sub>7</sub> քլորի օքսիդ(VII)։
Կախված օքսիդում թթվածնի [[ատոմ]]ների թվից, դրանք կարող են ունենալ տարբեր անվանումներ։ Օրինակ, եթե պարունակում է մեկ ատոմ թթվածին, ապա անվանում են մոնօքսիդ, եթե երկու, ապա երկօքսիդ, իսկ եթե երեք, ապա՝ եռօքսիդ։ Օրինակ՝ ածխածնի մոնօքսիդ CO, ածխածնի երկօքսիդ СО<sub>2</sub>, ծծմբի եռօքսիդ SO<sub>3</sub>։
[[XIX դար]]ից հրակայուն օքսիդները, որոնք գործնականորեն չեն լուծվում ջրում անվանեցին «հողեր»։
<ref>«Если какой-нибудь металл дает один основной окисел, то последний называют окисью, например окись кальция, окись магния и пр.; если их существует два, то окисел с меньшим содержанием кислорода называется закисью, например закись железа FeO и окись Fe2O3. Окись с меньшим содержанием кислорода, чем в закиси, называется недокисью». — Вуколов С. П., Менделеев Д. И. Окислы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907</ref> Կա օքսիդների 4 հիմնական դաս՝հիմնային, թթվային, երկդիմի և աղ չառաջացնող։
| |||