'''Մայրենի լեզու''' (կոչվում է նաև '''առաջին լեզու, հայր/մայր լեզու, սնող լեզու կամ L1'''), լեզու, որըորն անհատը կիրառում է ծննդյան օրից<ref>Bloomfield, Leonard. [https://books.google.am/books?id=Gfrd-On5iFwC&dq Language] ISBN 81-208-1196-8</ref> կամ ճգնաժամային շրջանում։ [[Հանրալեզվաբանություն|Հանրալեզվաբանության]] և [[ազգագրություն|ազգագրության]] կարևորագույն հասկացություններիհասկացություններից մեկն է, որը ներկայումս ունի միջգիտական կարգավիճակ<ref name="belarus">Беларуская мова. Прафесійная лексіка: дапам. / аўт.-склад. В. В. Маршэўская, І. В. Піваварчык, А. С. Садоўская. — Гродна: ГрДУ, 2006. С. 7</ref>։ Ինչպես և շատ այլ «բնական» հասկացություններ՝ «մայրենի լեզվի» գաղափարը գիտության մեջ ձևակերպվում է տարբեր կերպ՝ կապված այն բանի հետ, թե նախատիպային «մայրենի լեզվի» որ հատկանիշն է առաջին պլանում։ Լեզուն «մայրենի» սահմանող չափանիշերի ցանկում հիմնականում թվարկում են.
* յուրացման կարգը և տեսակը (մայրենի լեզուն հիմնականում լինում է առաջինը և յուրացվում է բնական ճանապարհով, առանց հատուկ ուսուցման, լեզուն ծնող-կրողներից),
* յուրացման որակը (մայրենի լեզուն հիմնականում անհատի լավագույն լեզուն է),
