«Սեպտիմիոս Սևերոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 15.
 
== Գահակալության գալը ==
193թ193 թ-ին [[Պրետորիական գվարդիա|Պրետորիական գվարդիա<nowiki/>յի]]յի կողմից սպանվեց կայսր [[Պերտինաքս|Պերկինաքս<nowiki/>ը]]ը, Սևերուսը իր հավատարիմ զորականների կողմից ընտրվեց որպես կայսր։ Չնայած Հռոմում Պրետորիական գվարդիան բառացիորեն աճուրդ կազմակերպեց կայսերական գահի համար և կայսերուհի դարձրեց հարուստ մի հռոմեացու՝ [[Դիդիա Ուլիանին]] ։ Հենց այդ ժամանակ Սևերուսը, հետևելով իր նախորդների օրինակին, իր անվանը կցեց Պերկինաքսի անունը՝ Imperator Lucius Septimius Severus Pertinax Augustus ։Augustus։ Այնուհետև նա ուղարկեց իր լեգեոնները դեպի [[Իտալիա]], որը հանձնվեց Սեպտիմիուսին առանց դիմադրության։ Պարզվեց, որ Ուլիանին պարզապես գումար չէր բավականացնում, որպեսզի վճարեր գահի համար և նա գահընկեց արվեց, որից հետո էլ կախաղան հանվեց։
 
Ինքնակոչ Ուլիանի հետ կռվում Սևերուսը հենվում էր գահին՝ իր մյուս երկու մրցակիցների օգնության վրա՝ արևելքում՝ [[Նիգեր Պեսցենիոս|Նիգեր Պեսցենիուսի]] և [[Սիրիա|Սիրիա<nowiki/>յի]]յի, իսկ արևմուտքում՝ [[Կլոդիոս Սոպտիմիոս Ալբինայի|Կլոդիուս Սոպտիմիուս Ալբինայի]] և [[Բրիտանիա (Գոյաս)|Բրիտանիա]]<nowiki/>յի։Միանալովյի։ Միանալով Հռոմիան Սևերուսը ստիպված էր ուղել զանքերը իր համախոհների դեմ։Արդյունքումդեմ։ Արդյունքում Սևերուսը լուծարեց վտանգավոր պրետորիական գվարդիան և դրա փոխարեն ստեղծեց մի նոր գվարդիա ընտրված զինվորներից տարբեր լեգեոններից, հատկապես [[Դակիա|Դակիա<nowiki/>յից]]յից, [[Մոեզիա|Մոեզիա<nowiki/>յից]]յից և [[Իլլիրիա|Իլիրիա<nowiki/>յից]]։ յից։
 
Որպեսզի կոտրի Նիգերին, որը դաշնագիր էր կնքել [[Պարթևներ|պարթև<nowiki/>ներիպարթևներ]]ի հետ, 194թ194 թ-ին Սևերուսը որդեգրեց Ալբինային, և նշանակեց նրան [[Բրիտանիա (Գոյաս)|Բրիտանական]], [[Գալլիա Բելգիկա|Գալլական]] և [[Իսպանիա|Իսպանական]] զորքերի հրամանատար նաև իր համագահակից։ Նիգերը կրեց մի շարք պարտություններ և վերջնականապես տապալվեց Իսուսում։ Մինչ Սևերուսի զորավարները Բյուզանդիայում պաշարել էին Նիգերի մնացած զորքը, ինքը կառավարիչը մարտում էր պարթևների դեմ և կրկնելով Տրայանի քայլը՝ Հռոմին վերադարձրեց [[Արաբական թերակղզի|Արաբական թերակզին]] և [[Միջագետք (Հռոմեական նահանգ)|Միջագետք<nowiki/>ըՄիջագետքը]]։
 
Որպեսզի ուժեղացնի իր ընտանեկան իրավահաջորդությունը, Սևերուսը հայտարարեց իրեն [[Մարկ Ավրելի|Մարկ Ավրելիի]] որդին, և [[Կոմմոդոս|Կոմմոդուս<nowiki/>ի]] եղբայր։ Իսկ իր որդուն՝ [[Բասսիան Կարակելլ|Բասսիան Կարակելլին]] տվեց «Մարկոս Ավրելիոս Անտոնիուսի» անունը։ Ալբինը արդեն անհրաժեշտ չէր կայսերը և նա ստպված էր սպասել Սենատի օգնութանը, որպեսզի արտասաներ Սևերուսի ավանդադրումը։ Սակայն, 197թ․-ի փետրվարին Լիոնի ճակատամարտում՝ Սևերուսը, գլխավորելով 100000-անեց զորքը, ջախջախեց իր հակառակորդին և դարձավ բացարձակ կառավարիչ։ 198թ-ին Սևերուսի իր մեծ որդուն դրձնում է համակառավարիչ, իսկ փոքրին՝ կայսր։ Ազատվելով բոլոր մրցակիցներից՝ նա սկսեց իր երկրորդ հարձակումը պարթևների դեմ, որի արդյունքում գրավեց Սելվկիան, Կտեսիֆոնը։
 
Իր վերջին ճակատամարտը Սևերուսը բարեհաջող է անցկացրել Բրիտանիայում և այնտեղ հաղթել է [[պիկտ|պիկտ<nowiki/>երին]] և վերակառուցել [[Հադրիանոսի պատ|Հադրիանուսի պատը]]։ Սակայն, տեղական կլիման ավելի էր սրացրել հին հիվանդությունները և նա մահացավ Յորկում 211թ-ին։ Սևերուսը աստվածացվել է, իսկ իր աճյունը որդիները բերել են [[Հռոմ]]։