«Ալեքսանդր Վասիլևսկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մասնակցել է [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ին ([[1914]]-[[1918]])։ Խորհրդային բանակում ծառայել է [[1918]] թվականից։ Քաղաքացիական պատերազմից հետո վարել է ռազմական, մի շարք ղեկավար պաշտոններ։ [[1937]] թվականին ավարտել է [[Գլխավոր շտաբ]]ի ռազմական, ակադեմիան։ Ծառայել է Գլխավոր շտաբում, [[1942]] թվականի հունիսից՝ Գլխավոր շտաբի պետն էր և պաշտպանության ժողկոմի տեղակալը։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ, [[1942]]-[[1943]] թվականներին կոորդինացրել է Հարավ-Արևմտյան, [[Դոն]]ի և [[Ստալինգրադ]]ի (Ստալինգրադի ճակատամարտում), Վորոնեժի և Տափաստանային ([[1943]] թվականին [[Կուրսկ]]ի աղեղի մարտերում), Հարավ-Արևմտյան և Հարավային (Դոնբասի ազատագրման ժամանակ), 4-րդ [[Ուկրաինա]]կան, Սևծովյան նավատորմի հետ ([[Ղրիմ]]ի համար մարտերում), 3-րդ և 4-րդ Ուկրաինական (Առափնյա Ուկրաինայում մղված օպերացիաներում), 3-րդ Բելառուս․, 1-ին և 2-րդ Մերձբալթյան [[(Բելառուսիա]]յի, [[Լատվիա]]յի և [[Լիտվա]]յի ազատագրման ժամանակ) ռազմաճակատների գործողությունները։ [[1945]] թվականի փետրվարից՝ 3-րդ Բելառուսական ռազմաճակատի հրամանատար։ ՀաշողությամբՀաջողությամբ իրականացրել է [[Արևելյան Պրուսիա]]յի և [[Քյոնիգսբերգ]]ի գրավման օպերացիաները։ 1945 թվականի հունիսին նշանակվել է Հեռավոր Արևելքում խորհրդային զորքերի գլխավոր հրամանատար և դրանք ղեկավարել [[1945]] թվականի խորհրդային-ճապոնական պատերազմում։ [[1946]] թվականից՝ Գլխավոր շտաբի պետ և պաշտպանության մինիստրի առաշինառաջին տեղակալ, [[1949]]-[[1953]] թվականներին՝ պաշտպանության մինիստր, [[1953]]-[[1957]] թվականներին՝ պաշտպանության մինիստրի առաջին տեղակալ և տեղակալ։ [[1959]] թվականի հունվարից ղեկավար աշխատանք է կատարել [[ԽՍՀՄ]] պաշտպանության մինիստրությունում։ ԽՍՀՄ 2-4-րդ գումարումների Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։ [[1952]]-[[1961]] թվականին՝թվականներին՝ ԽՄԿԿ ԿԿ անդամ։

Պարգևատրվել է Լենինի 7, Հոկտեմբերյան հեղափոխության, «Հաղթանակի» 2, Կարմիր դրոշի 2, ՄուվորովիՍուվորովի 1-ին աստիճանի, Կարմիր աստղի և 14 արտասահմանյան շքանշաններով, ինչպես և մեդալներով։