«Մեղվաթույն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Կան մարդիկ, որոնք ի ծնե չեն կարող դիմանալ անգամ 1 մեղվի խայթոցին, հայտնի են մահվան դեպքեր։ Մեղվաբույծները, որոնք աստիճանաբար ընտելացել են խայթոցներին, կարող են դիմանալ միաժամանակյա 1000 խայթոցի, իսկ սովորական մարդկանց համար միաժամանակյա 500 խայթոցը կարող է մահացու լինել։

Թունավոր դոզաների դեպքում մեղվաթույնը տրոհում է էրիտրոցիտները։[[էրիտրոցիտներ]]ը։ Բուժական և թունավոր դոզաների միջև գոյություն ունի մեծ տարբերություն, որը հնարավորություն է տալիս յուրաքանչյուր հիվանդի համար ընտրել անհատական չափաքանակ։ Մեղվաթույնը[[Մեղվաթույն]]ը կարելի է օրգանիզմ մտցնել տարբեր եղանակներով՝ ներարկում, ինհալյացիա, քսուքի, դեղահաբի տեսքով, բայց ամեաարդյունավետը մեղվի խայթոցին ենթարկվելն է։ Խայթման վտանգավոր տեղամաս է համարվում քիմքը[[քիմք]]ը, կլանը, վզի կողքային մասերը, աչքերը[[աչք]]երը, ծնկի ետին մասը։

Մեղվթույնը կիրառում են սակավարյունության, տրոմբոֆլեբիտի, աթերոսկլերոզի, հիպոֆիզ-մակերիկամային համակարգի վատ աշխատանքի, ճառագայթային հիվանդության, ռևմատիկ պոլիարտրիտի, ռադիկուլիտի, նյարդային բորբոքումների, խոցերի, բրոնխիալ ասթմայի, միգրենի, հիպերտոնիայի դեպքում։ Մեղվաթույնով բուժումը հակացուցված է լյարդի[[լյարդ]]ի, երիկամների[[երիկամներ]]ի, [[ենթաստամոքսային գեղձիգեղձ]]ի հիվանդությունների, շաքարախտի[[շաքարախտ]]ի, թոքախտի[[թոքախտ]]ի, ուռունցքների[[ուռուցքներ]]ի, սրտային անբավարարության, հյուծվածության, վարակների դեպքում։

Այդ հիվանդությունների դեպքում մեղվաթույնի կիրառումը սրում է հիվանդությունը, վատացնում հիվանդի ընդհանուր վիճակը։ Մարդկանց 0,5-2%-ը տառապում է մեղվաթույնի նկատմամբ գերզգայունությամբ, որը կարող է մահվան հասցնել։ Այդ հանգամանքը ճշտելու համար պետք է հիվանդին ենթարկել մեղվաթույնի շատ փոքր քանակության ազդեցությանը, եթե դրանից հետո առաջանում է ընդհանուր [[թուլություն]], [[գլխացավ]], բարձրանում է ջերմաստիճանը[[ջերմաստիճան]]ը, մեզի մեջ ավելանում են սպիտակուցն[[սպիտակուց]]ն ու շաքարը[[շաքար]]ը, ապա բուժումը մեղվաթույնով հակացուցված է։

Մեղուներին խայթոցի համար հաճախ տեղադրում են ուսերին, ազդրերին՝ փոխելով տեղերը այնպես, որ նույն տեղում խաայթոցի հերթը հասնի 4-5 օր հետո։ Խայթման տեղամասը կախված է նաև հիվանդության բնույթից, օրինակ՝ հիպերտոնիայի դեպքում մեղուն պետք է խայթի ականջների ետին մասերը, գոտկատեղը։ Աչքերի հիվանդության դեպքում՝ քունքերը, գիշերամիզության դեպքում՝ փորը, չլավացող վերքերի դեպքում վերքից՝ 5 սմ հեռավորության վրա, վահանաձև գեղձի հիվանդության դեպքում՝ գեղձից վեր աջ ու ձախ կողմերը, գոտկատեղը։ Բուժման ընթացքում պետք է պաշտպանել մրգա-բանջարեղենային դիետա։ Մեղվաթույնի կիրառմանը զուգընթաց ցանկալի է նաև մեղրի[[մեղր]]ի օգտագործումը։ Թույնը չպետք է կիրառել կուշտ ուտելուց անմիջապես հետո և չի կարելի օգտագործել խմիչքներ, սուր համեմունքներ։