«Անգոլա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Բաևտու լեզվաընտանիքին պատկանող կիմբունդու, բունդու, կիկոնգո, գանգելա և այլ լեզուներով հարուստ բանավոր գրականություն։ ժամանակակից գրավոր գրականությունը հիմնականում պորտուգալերեն է։ [[19-րդ դար]]ի վերջում Կորդեյրու դա Մատտան գրառել է Ժողովրդական բազմաթիվ ստեղծագործություններ և հրատարակել «ժողովրդական իմաստությունը անգոլական ասացվածքևերում» պորտուգալերեն ժողովածուն։ Գրող 0. Ռիբաշի «Միսոսո» (հ. 1—3, 1961) գրքում ամփոփված են 100 հեքիաթ ե 500 ասացվածք։ Սկզբնական շրջանի գրականության համար (1855—1930) հատ– րարներին Ա-ի ժողովրդի դեմ պայքարում կանշական են երկու հակադիր ոսլղոթյուններ՝ գաղութատիրական և հայրենասիրական գաղափարախոսությունևերով։ 1930–47-ը գրական կյանքի լճացման տարիներ էին։ Հաջորդ շրջանի (1948—60) գրականությանը հատուկ է գաղութատիրության մերկացումը։ Այդ տարիևերիև սկզբևավորվել է «Գևում ենք հայտնագործելու Անգոլաև» կուլտուր-լուսավորական հայրենասիրական շարժումը։ Լույս են տեսել առաջադեմ գրող Կ. Աորոմենյուի «Մեռյալ հող» (1949) և «Շրջադարձ» (1957) վեպերը։ Անգոլայի գրակաևության վերջին շրջանը հատկանշվում է ազատագրական պայքարի թեմատիկայի ընդլայնումով։ Առաջադիմակաև գրակաևությունը զարգանում է երկրի սահմաևևերից դուրս։ «Բանաստեղծություններ> (1961), «Տամաք աչքհրով> (1963) գրքերի հեղինակ, քնարերգության երեք անթոլոգիաների կազմող դի Անդրիադին Կորդեյրու դա Մատտան գրառել է Ժողովրդական բազմաթիվ ստեղծագործություններ և հրատարակել «ժողովրդական իմաստությունը անգոլական ասացվածքևերում» պորտուգալերեն ժողովածուն։։ժողովածուն։