«Գրիգոր Տաթևացի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գիտելիքներն ու առաքինությունը բնածին չեն, այլ ձեռքբերովի, իսկ զգայական առողջ ընկալումը ճանաչողության հիմքն է, որի վրա էլ հենվում է բանականությունը։։բանականությունը։ Դրա համար էլ նա երեխայի կրթության ու դաստիարակության հարցում կարևոր դեր էր հատկացնում ուսուցչին, որը պետք է լիներ նվիրված, անարատ վարքի տեր։ Հայոց պետականության կործանման ամար մեղադրում էր նախարարներին, որոնք իրենց եսամոլությամբ, որոնք ընդունակ չեղան լուծելու ազգային խնդիրները։ Համոզված էր, որ համազգային նշանակության խնդիրները պետք է կարգավոի ոչ միայն իշխանական դասը, այլ ամբողջ ժողովուրդը։