Փոքր Ասիայի Արևապաշտության մասին տեղեկանում ենք[[Հուրիներ| <u>Հուրիական</u>]], [[Խեթական պետություն|<u>Խեթական</u>]] և [[Միտաննի|<u>Միտանիական</u>]], Հայաստան և Վանի Թագավորության նաև Իոնական Միության պամություններիցպատմություններից <ref>Волков А. В., Непомнящий Н. Н. Хетты. Неизвестная империя Малой Азии. — М.: Вече, 2004.</ref>։Այս բոլոր կազմավորումների դիցարաններում երկրպագման գլխավոր առարկան Արևն է երկնքում, իսկ տաճարային վայրերում կրակը և կրակի լույսը։Դիցարաններում աստվածների քանակը շատ տարբեր են սակայան որոշ դիցարաններում գլխավոր Աստված Թեշուբն է Վանի դիցարանում զուգահեռ նաև Խալդին ։Ըստ ավանդաբանության Կիլիկիայում տեղի ունեցավ Արևապաշտական աստվածների չորրորդ սերնդափոխությունը, որի մասին որոշակի տեղեկություններ են պահպանված Հոմերոսի «<nowiki/>[[Իլիական]]<nowiki/>» պոեմի մեջ ։
