«Լուգանո (լիճ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Լուգանո լճի ջրերը ներառված չեն ԵՄ ԱԱՀ տարածքում։

 

Լճի ափերի քաղաքական մարմնի կառավարման մասին առաջին վկայությունը ստացվել է [[818]] թվականին։ Ռազմավարական նշանակության տարածք զբաղեցնելով՝ լիճը եղել է Սպերիո կոմսության ֆեոդալական տիրապետության մաս։ Մոտ 1000 թվականին անցել է Կոմոյի հռոմի կաթոլիկ թեմի ենթակայության տակ։ [[1218]]-[[1227]] թվականների այն եղել է Կոմոյի և Միլանի միջև պատերազմի վայրը։ Քանի որ լիճը և դրա ափամերձ տարածքներն աստիճանաբար ներառվեցին Միլանի դքսության կազմում, [[15-րդ դար]]ում դարձան քաղաքական և տարածքային մրցակցության առարկա։ Լուգանո քաղաքը դարձավ տարածքի գլխավոր քաղաք<ref name="hls-dhs-dss.ch"/>:

 

Լճի ընդհանուր մակերեսը 48.7&nbsp;կմ² է, որից 63%-ը բաժին է ընկնում Շվեյցարիային, 37%-ը՝ Իտալիային։ Առավելագույն խորությունը 288&nbsp;մետր է։ Լճի ջրահավաք ավազանի գագաթնակետը Պիցո դի Ջինո գագաթն է<ref>[https://map.geo.admin.ch/index.html?lang=en&bgLayer=ch.swisstopo.pixelkarte-farbe&zoom=8&topic=ech&Y=731920.50&X=109447.99 Swisstopo 1:25,000 topographic map, 2014-07-28]</ref><ref>{{cite web|url=http://www.lakelugano.ch/it/41/stato_di_salute_del_ceresio_.aspx |title= Stato di Salute del Ceresio | website= LakeLugano.ch |publisher= Società Navigazione Lago di Lugano |accessdate=2008-11-22}} (in Italian)</ref>:

 

 

Մելիդե ամբարտակը տարանջատում է հյուսիսային (27.5&nbsp;կմ²) և հարավային (21.4&nbsp;կմ²) [[Գետի ավազան|ավազանները]], թեև կամուրջը թույլ է տալիս ջրի հոսք և նավարկություն։