«Պետական շահ»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

Այդ պրակտիկայի որդեգրման դեպքն առաջին անգամ դիտարկվում է [[Ֆրանսիա]]յում՝ գլխավոր նախարար կարդինալ [[Ռիշելյե|Ռիշելյեի]] գլխավորությամբ [[Երեսնամյա պատերազմ]]ի ընթացքում, երբ Ֆրանսիան մտավ պատերազմ [[Բողոքականություն|բողոքականների]] կողմից, անտեսելով սեփական երկրի կաթոլիկ լինելու փաստը, քանի որ հարկավոր էր խոչընդոտել կաթոլիկ [[Սրբազան Հռոմեական կայսրություն|Սրբազան Հռոմեական կայսրության]] աճող ուժը: Ռիշելյեի խնդրանքով ֆրանսիացի գրող [[Ժան դը Սիլյոն]]ը փաստարկում էր պետության գիտակցության կոնցեպտը որպես ''«խղճի թույլատվության և գործերի պահանջմունքների միջինը»''<ref>"E. Thuau": "Raison d'État et Pensée Politique a l'époque de Richelieu; Paris, Armand Colin, s. d. [1966], "W.F. Church, ''Richelieu and Reason of State'' (Princeton: Princeton University Press, 1973), 168; J. Franklin, ''The Science of Conjecture: Evidence and Probability Before Pascal'' (Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2001), 80-81.</ref>: Շուտով պետական շահի հասկացությունը սկսում է գերակշռել եվրոպական քաղաքականության մեջ, որը կատաղի [[Մրցակցություն|մրցակցության]] հարթակի է վերածվում հաջորդող մի քանի դարերի ընթացքում: ''«Ծնված լինելով հաշվարկից և մարդու խորամանկությունից»'' գտակցության այդ ձևաչափի շնորհիվ պետություն վերածվում է ''«իմացող մեքենայի, գիտակցության աշխատանքի»'': Պետությունը դուրս է գալիս աստծո համակարգից և այսուհետև ենթարկվում է սեփական պետական կարիքներին<ref>E. Thuau, 1966</ref>:

 

== Տես նաև ==