[[Պատկեր:Gandzasar monastic complex NKR.jpg|thumb|270px|<!-- The monastery at [[Gandzasar monastery|Gandzasar]] was also targeted by Soviet forces as a purported weapons storage location; a sympathetic Russian officer, however, declined to carry out the search. -->]]
[[1991]]թ. [[ապրիլի 30]]-ին [[Կիրովաբադ]]ում տեղակայված խորհրդային 4-րդ բանակի 2-րդ դիվիզիան` [[տանկ]]երի, հրետանու եւև [[ռազմական ավիացիա]]յի աջակցությամբ, շրջափակման մեջ է առնում Ադրբեջանական ԽՍՀ [[Խանլարի շրջան]]ի [[Գետաշեն]] եւև [[Մարտունաշեն]] գյուղերը: Այս գործողությանը ժամեր անց հետեւումհետևում է Ադրբեջանի ՆԳՆ զորքերի հատուկ նշանակության ջոկատների (ՕՄՕՆ) եւև ազերի «կամավորների» մուտքը նշված գյուղերի տարածք։ Անձնագրային ռեժիմի ստուգման պատրվակով հայաբնակ գյուղերի բնակիչներին ազերիները բռնի կերպով [[ուղղաթիռ]]ներով արտաքսում [[Ստեփանակերտ]] կամ [[Կիրովաբադ]], ապա` [[Հայաստան]]։ Ինքնապաշտպանության ղեկավարներ [[Թաթուլ Կրպեյան]]ը, [[Սիմոն Աչիկգյոզյան]]ը (Դեդ) զոհվում են անհավասար կռվում: Գործողությունները տևում են մեկ շաբաթ։ Տասնայակից ավելի խաղաղ բնակիչներ են գնդակահարվում ու կացնահարվում (հիմնականում՝ տարեց մարդիկ)։ Շուրջ հարյուր տղամարդկանց օմօնականները գերի են քշում Կիրովաբադ։ Ականատեսների վկայությամբ, օպերացիայի արդեն իսկ առաջին օրվանից շրջակա ադրբեջանական գյուղերի հազարավոր բնակիչներ խուժում են Գետաշեն ու Մարտունաշեն, և եւ սկսում թալանել հայերի ունեցվածքը։<ref>http://www.armtown.com/news/am/aza/20060504/2983/</ref>
