«Վեներա (մոլորակ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
Տող 339.
|accessdate=2007 թ․ դեկտեմբերի 27–ին}}</ref>։ 1967 թվականի հոկտեմբերի 18-ին [[Վեներա-4]] կայանը հաջողությամբ մտավ մթնոլորտը և կարողացավ կատարել մի շարք հետազոտություններ։ Վեներա-4-ը ցույց տվեց, որ մոլորակի մակերևույթի ջերմաստիճանը ավելի բարձր է քան դա գնահատել էր Մարիներ-2 կայանը և կազմում է մոտ 500&nbsp;°C, ինչպես նաև, որ մոլորակի մթնոլորտը 90 - 95% կազմված է ածխաթթու գազից։ Վեներայի մթնոլորտը զգալիորեն ավելի խիտ էր քան Վեներա-4 կայանի նախագծող թիմը կարծում էր, և նրա [[պարաշյուտ]]ի միջոցով անկումը զգալիորեն ավելի դանդաղ ընթացավ քան դա նախատեսված էր, արդյունքում կայանի մարտկոցները ավելի շուտ սպառեցին իրենց ունակությունը քան այն հասավ մակերևույթին։ 93 րոպե աշխատելուց հետո, Վեներա-4 կայանը դադարեց հաղորդել տեղեկություններ։ Նրա վերջին հաղորդումը եղավ 24,96 կմ բարձրության վրայից, որտեղ մթնոլորտային ճնշումը կազմում էր 18 [[Բար (չափման միավոր)|բար]]<ref name="mitchell_2" />։
 
Մեկ օր անց, 1967 հոկտեմբերի 19-ին, ամերիկյան [[Մարիներ-5]] կայանը անցավ մոլորակի ամպերից 4000 կմ-ից պակաս հեռավորության վրա։ Մարիներ-5 կայանը իսկզբանեի սկզբանե նախատեսված էր որպես փոխարինող կայան [[Մարիներ-4]] կայանի համար, որը հաջողությամբ կատարեց անցում [[Մարս (մոլորակ)|Մարս]] մոլորակի մոտով, և քանի որ առաքելությունը հաջողվեց, որոշվեց ուղարկել Մարիներ-5-ը Վեներա մոլորակի մոտ։ Կայանի վրա տեղադրված սարքավորումները շատ ավելի զգայուն էին քան Մարիներ-2 կայանի վրա տեղադրվածները, մասնավորապես, [[ռադիո օսկուլացիա]]յի փորձը թույլ տվեց պարզելու Վեներայի մթնոլորտի կազմությունը, ճնշումը և խտությունը<ref>{{cite journal
|author=Էշլեման, Վ.; Ֆյելդբո, Գ.
|title=Վեներայի մթնոլորտը Մարիներ 5-ի կրկնակի ռադիո-օսկուլասիայի փորձի արդյունքներով|publisher=ՆԱՍԱ|year=1969