«Երաժշտական ձև»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Երաժշտական ձև''', լայն առումով երաժշտական ստեղծագործությունն է, որպես ամբողջական դինամիկ երևույթ՝ կոմպոզիցիոն հնարների և երաժշտա-արտահայտչական միջոցների ([[մեղեդի]], [[ռիթմ]], [[հարմոնիա]], կառուցվածք և այլն) փոխկապակցված և փոխհարաբերված կոմպլեքս, որի միջոցով մարմնավորվում Է երաժշտական երկի գաղափարական-գեղարվեստական բովանդակությունը։ Առաջնայինը լինելով բովանդակությունը՝ ձևը պասսիվ չէ, օժտված է ինքնուրույն ներունակ [[Տրամաբանություն|տրամաբանությամբ]]՝ պայմանավորված պատմական զարգացման օրինաչափություններով։ Էական դեր են խաղում այն մշակույթի ազգային և սոցիալական արմատները, որոնց հիման վրա կազմավորվում են ձևի կարևորագույևկարևորագույն բաղադրամասի՝ երաժշտական լեզվի նորմերը։ Երաժշտությունը լինելով ժամանակային արվեստ՝ նրա հևչողությանհնչողության ընթացքը ներկայացնում է ձևակազմավորման պրոցես, որի առանձին փուլերը, փոխհարաբերվելով միմյանց, առաջացնում են յուրատեսակ [[հետագիծ]]-[[սխեմա]]։ Այստեղից Էլ՝էլ՝ երաժշտական ձև հասկացությունը նեղ առումով՝ որպես սխեմա-կառուցվածք։ Երաժշտության պատմական զարգացման ընթացքում գործնականորեն արմատվորվել են ձև-սխեմաների կայուն տիպային տարատեսակներ, օրինակ, [[պարբերույթ]], [[քառյակ]], երկմաս ձև (երկու պարբերույթի միասնությունը AB սխեմայով), եռմաս ձև (ABA սխեմայով), [[ռոնդո]], վարիացիա, [[ֆուգա]], սոնատային ձև են։