«Աստվածաբանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 17.
 
Վարոնի աստվածաբանության մեկնաբանումը բազմիցս քննադատվել է Ավգուստինի կողմից (նայել. «Աստվածների քաղաքի մասին», գիրք. 18),որը
ճշմարիտ աստվածաբանության տակ հասկանում էր «աստծո մասին բացատրության տեսություն», «աստտծո մասին ուսմունք կամ ելույթ», ի տարբերություն աստվածների մասին առասպելական ուսուցում: Բայց մինչև Միջին դարեր քրիստոնեական գրողները այս՝ θεολογία(աստվածաբանություն), տերմինի տակ հասկանում էին տրադալոգիա`ուսմունք Սուրբ Երրորդության մասին:Առաջին անգամ այդ տերմինը օգտագործել է Աֆինագոռ Աֆինսկին,իսկ Կլիմենտա Ալեքսանդրի և Օրիգենայի աշխատանքների շնորհիվ ամրապնդվեց այդ տերմինը: Համարվում է, որ տերմինը լայն կիրառություն է սկսել ունենալ 4-րդ դարում: Հենց այդ իմաստն էր արմատավորված և կապված Գրիգորի և Սիմեոն Աստվածաբանների՝ տրիալոգիայում ունեցած ներդրման հետ: Ժամանակակից աստվածաբանության մնացած բաժինները (աշխարհի ստեղծման մասին, Աստծո խոսքի մարմնավորում, փրկություն, Երկրորդ Հայտնություն և այլն), այսինքն Աստծո արարչական գործունեությունը, աշխարհի իմաստավորումը և փրկությունը:
 
Օրիգենը առաջին աստվածաբան էր համարում Հիսուս Քրիստոսին, ով հայտնում էր, որ ինքը Աստծո որդին էր և, դրանով իսկ, սկիզբ դրեց Սուրբ Երրորդությանը: Հիսուս Քրիստոսին առաջին աստվածաբան անվանեց, բայց արդեն ժամանակակից ըմբռնմամբ, լուսավորիչ Գրիգորի Պալամը: Առաջին տաստվածաբան էր անվանվում նաև, Հիսուս Քրիստոսից հետո, մի խոհեմ հանցագործ, ով հետևյալ արտահայտությունն է արել, «հիշիր ինձ Տեր, երբ կիջնես քո թագավորություն»:
== Ծանոթագրություններ ==