«Եփրատ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
→top: վրիպակ |
||
Տող 40.
Եփրատն այնուհետև իջնում է [[Կարնո դաշտ]], որտեղ հարթ ռելիեֆի պայմաններում առաջացնում է [[ճահիճ]]ներ (Շամբ Կարնո)։ Այստեղ գետի ջրին են խառնվում նաև հանքային աղբյուրների ջրերը։ Կարնո դաշտից գետը մտնում է Շողանի կամ Շուղնի ձորը, դուրս է գալիդ [[Աշկալայի դաշտ|Աշկալայի]] ու [[Դերջանի դաշտ|Դերջանի]] (Մամախաթունի) դաշտերը և անցնում է [[Դերջան]]ի ու [[Երզնկա]]յի գոգավորություններով։ Ապա մտնում է Կամախի սարահարթ՝ ստեղծելով խորը կիրճ և դուրս գալիս [[Խարբերդի դաշտ]], որի արևմտյան մասում միանում է Արածանի ճյուղին։ [[Կամախ]]ում է գտնվում նախկին Անի բերդը։ Վերջինս հայտնի է նրանով, որ այստեղ էին թաղվում [[Արշակունի]] թագավորները և բերդում էին պահվում արքունական գանձերը։ Երզնկան համբավավոր է իբրև [[Անահիտ]] դիցուհու սրբավայր։ Այստեղ էր տեղավորված գլխավոր մեհյանը։
Բարձր Հայքի այս հատվածը, որը Եփրատի ավազանի վերնագավառն է, Հայկական լեռնաշխարհի ամենաերկրաշարժային
Միջին դարերի հայտնի ճանապարհորդ [[Մարկո Պոլո]]ն այցելել է Երզնկա։ Նա գրում է, որ այստեղ գոյություն ունեն բազմաթիվ տաք աղբյուրներ, ստեղծվել են ջերմուկային բաղնիքներ։ Այնուհետև տեկտոնական շարժումների հետևանքով աղբյուրների ելքերը փոփոխվել են և Երզնկայում բաղնիքները դադարել են գործելուց։
Եփրատը խոր կիրճից դուրս է գալիս Կապան Մադենի ([[Քեբան]]ի) մոտ, միանում Արածանի վտակին, ապա [[Մալաթիայի դաշտ]]ում բազմաթիվ վտակներ ընդունելով՝ ուժ է հավաքում պատռելու [[Տավրոսյան լեռնահամակարգ|Տավրոսի լեռնաշղթան]]։ Գետն այստեղ սղոցել է Կիմիրխանի (Կյումուրխանի) մինչև 1500 մ խորության անտեցեդենտ կիրճը, որտեղ 300 ջրվեժ ու քարվազ է առաջացնում։ Հորձանուտի ահարկու դղրդյունը
Եփրատն ընդունում է բազմաթիվ վտակներ՝ Մանանաղի (Թուզլու), Աղյունաձոր (Մադեն), Տևրիկ (Ցելտ), Կավկավա (Թոխմա)։ Գետն ունի ցայտուն արտահայտված աստիճանաձև կողապատկեր (պրոֆիլ)։ Գոգավորությունների հատակի հարթ լճագետային նստվածքներում նա հանդարտ է հոսում, իսկ խոր կիրճերում բազմաթիվ սահանքներ է առաջացնում։
|