|
}}
'''Կուլիկամ գյուղի պատմությունը''' ({{lang-ka|გულიკამი}}), հայաբնակ [[գյուղ]] [[Ջավախք]]ում, [[Վրաստան]]ի [[Ախալքալաքի շրջանմունիցիպալիտետ]]ում։ Գտնվում է [[Ախալքալաք]]ից 2 [[կմ]] հեռավորության վրա՝ դեպի [[հյուսիս]]-[[արևելք]]։ [[Ծով]]ի մակարդակից 1.680-1.740 [[մետր]] բարձրության վրա, ջրառատ Աբլար վտակի աջ ու ձախ ափերին։
== Պատմական ակնարկ ==
Կուլիկամը գտնվում է [[Ախալքալաք]]ից 2 կմ հեռավորության վրա՝ դեպի [[հյուսիս]]-[[արևելք]]։ [[Ծով]]ի մակարդակից 1.680-1.740 [[մետր]] բարձրության վրա, ջրառատ Աբլար վտակի աջ ու ձախ ափերին։ Համաձայն [[1595]] թ. կազմված թուրքական հարկացուցակի՝ գյուղն ունեցել է ընդամենը մեկ տուն, սակայն հարկվել է 14.000 աչկե։Գյուղը տնտեսական առավել բարվոք վիճակում էր մինչև 1860-ական թթ․վերջերը,որից հետո ենթարկվելով կալվածատերերի կեղեքումներին՝հասել է աղքատության եզրին ․<<․․․Այս փոքրիկ գիւղը պատկանում է չորս հայ և թուրք կալուածատէրերի,որոնք ամեն ջանք են թափում խլել խեղճ աշխատասէր գիւղացուց նրա վերջին օրական ապրուստը>>։ ▼
▲Կուլիկամը գտնվում է [[Ախալքալաք]]ից 2 կմ հեռավորության վրա՝ դեպի [[հյուսիս]]-[[արևելք]]։ [[Ծով]]ի մակարդակից 1.680-1.740 [[մետր]] բարձրության վրա, ջրառատ Աբլար վտակի աջ ու ձախ ափերին։ Համաձայն [[1595]] թ. կազմված թուրքական հարկացուցակի՝ գյուղն ունեցել է ընդամենը մեկ տուն, սակայն հարկվել է 14.000 աչկե։Գյուղըաչկե։ Գյուղը տնտեսական առավել բարվոք վիճակում էր մինչև [[1860 ]]-ական թթ․վերջերըթվկանների վերջերը, որից հետո ենթարկվելով կալվածատերերի կեղեքումներին՝հասելկեղեքումներին, հասել է աղքատության եզրին . ․<<«․․․Այս փոքրիկ գիւղը պատկանում է չորս հայ և թուրք կալուածատէրերի, որոնք ամեն ջանք են թափում խլել խեղճ աշխատասէր գիւղացուց նրա վերջին օրական ապրուստը >>»։
== Բնակչություն ==
Ներկայիս բնակիչների նախնիները փոխադրվել են [[Էրզրումի նահանգ]]ի [[Սնկառիճ]] գյուղից։Շնորհիվգյուղից` [[1830]] թվականին։ Շնորհիվ բնակավայրի միջով հոսող Ջրառատջրառատ Աբլար վտակի վրա կառուցված բազմաթիվ ջրազացների՝կուլիկամցիներիջրաղացների՝ կուլիկամցիների համար ջրաղացպանությունը համարվել է գլխավոր զբաղմունքներից մեկը․<<մեկը. «Բնակիչները պարապում են երկրագործութեամբ, անասնապահութեամբ, բայց գլխաւորապէս ջրաղացպանութեանբ։Այսջրաղացպանութեամբ։ Այս գիւղը նշանավոր է իր սառը և քաղցր աղբիւրներով ու կարմրախայտ համեղ ձկներով ․․․>>...»:
Կուլիկամը շրջանի խոշոր բնակավայրերից մեկն է, որտեղ բնակիչները ներկայումս զբաղվում են [[անասնապահություն | անասնապահությամբ]] և [[երկրագործություն | երկրագործությամբ]]։
== Գյուղի անվան ստուգաբանությունը==
Կուլիկամ, «կուլի» նշանակում է «ջրաման, ջրկիր» կամ «ջուր վաճառող»։ Այս բոլորը ոչ մի առնչություն չունեն գուլի բառի հետ, որը վրացերեն նշանակում է «[[սիրտ]]»։ Հին ասացվածք կա՝ ով խմում է Աբլարի ակունքին մոտ գտնվող սառնորակ ջրից, դառնում է իմաստուն ու պայծառամիտ։
== Մշակույթ և կրոն ==
ԳյուղիԿուլիկամի [[Սուրբ Երրորդություն եկեղեցի (Կուլիկամ)|Սուրբ Երրորդություն եկեղեցին]] կառուցվել է [[1865]] թվին։թվականին։ Գյուղում գործում է միջնակարգ դպրոց և գրադարան:
== Աբլար ==
Աբլար գյուղատեղիգյուղատեղին պատկանում է Կուլիկամ գյուղին և գտնվում է գյուղից հյուսիս-արևելք` 3 կմ հեռավորության վրա է։Գրավորէ։ Գրավոր աղբյուրներում Մրջնադարյանմիջնադարյան գյուղի մասին առաջին հիշատակություններից մեկը վերաբերվում է 1595 թ՝․ռայաներիցթվականին, որպես ռայաներից ազատ և 2500 աչկե հարկ մուծող գյուղ։Տարածքումգյուղ։ Աբլարի տարածքում պահպանվել են կիսավեր, միանավ եկեղեցին (11.50-6.11մ) և գերեզմանոցը։վերջինումգերեզմանոցը։ Վերջինում առկա են քառակող կոթողների պատվանդաններ և խոյաձև տապանաքարեր։
== Ծանոթագրություններ ==
| 