«Գեորգիոս Կարայիսկակիս»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''ՋեորջիոսԳեորգիոս ԿարաիսկակիսԿարայիսկակիս''' ({{lang-el|Γεώργιος Καραϊσκάκης}}), '''ՋեորջիոսԳեորգիոս Կերեիսկոս''' ({{lang-el|Γεώργιος Καραΐσκος}}), ծնվել է [[1780]] կամ [[1782]] թվականի [[հունվարի 23]]-ին։ Եղել է նշանավոր հրամանատար և ռազմական առաջնորդ [[Հունաստան]]ի անկախության պատերազմի ժամանակ։

ԿարաիսկակիսըԿարայիսկակիսը ծնվել է Սկոուլիկարիայում` Արտա գյուղին մոտ գտնվող վանքում ({{lang-el|Σκουληκαριά}}<ref>Karl Mendelssohn Bartholdy, ''Geschichte Griechenlands, Volume 1'', 1828, p.430 : ''«Georg Karaiskakis*), 1782 zu Skuli Karia in der Provinz Arta»''. – Camillo Ugoni, ''Vita e scritti di Giuseppe Pecchio'', 1836, p.161: ''«Pecchio, descritte le visite e conversazioni da sè fatte in compagnia del generale Roche al generale Giorgio Caraiscachi, Epirota nativo di Arta»''. –Gustav Friedrich Hertzberg, ''Geschichte Griechenlands: Th. Von der Vollendung der osmanischen Eroberung bis zur Erhebung der Neugriechen gegen die Pforte (1470-1821)'', 1878, p.367 : «Georg Karaiskakis, ein Epirote aus Skylikaria, einige Meilen östlich von Arta». - Auguste Jean Raymond Fabre, ''Histoire Du Siege de Missolonghi: Suivie de Pieces Justificatives'', 1827, p.191 : «George Karaïscaki, originaire d'Arta, s'était déja distingué, avant la révolution grecque, par ses exploits comme Klephte».</ref>։ Նրա հայրը` Դիմիտրի Իսկոսը կամ Կարաիսկոսը, եղել է արմաթոլես Վալթոս շրջանում։ Մայրը` Զոե Դիմիսկին, Արտայից, Հունաստան, նույնպես եղել է տեղական Աբբոտ վանքից։ Շատ վաղ տարիքում նա դարձել է քլեփտ հայտնի տեղական կապիտան ավազակի Ագրաֆ Ագրաֆիոտի մոտ Կատսանտոնիսում ծառայելիս։ Նա հաջողության է հասնում որպես խորամանկ, քաջ, ճարպիկ մարդ և արագորեն բարձրանում է աստիճաններով` դառնալով լեյտենանտ։ 15 տարեկան հասակում հափշտակվում է Ալի Ալի-պաշայի զորքերի կողմից և փակվում բանտում Յանինայում։ Ալի-պաշան տպավորվում է նրա տղամարդկայնությամբ և խելքով, ազատում նրան բանտից և դարձնում իր անձնական թիկնապահը։ Նա Ալի-պաշայի մոտ

ԿարաիսկակիսիԿարայիսկակիսի փորձառությունը աճում պատերազմի միջին և վերջին շրջաններում։ Նա օգնում է դուրս հանել Միսլոնգխին քաղաքը [[1823]] թվականի առաջին պաշարումից և անում է ամեն հնարավորը, որպեսզի փրկի քաղաքը երկրորդ` [[1826]] թվականի պաշարման ժամանակ։ Նույն թվականին նա նշանակվում է ստեղծված հունական հայրենասիրական ուժերի գլխավոր հրամանատար, բայց չի կարողանում ակտիվորեն համագործակցել անկախության համար պայքարի կազմակերպիչների և օտարերկրյա համախոհների հետ։ Նրա ամենից հայտնի հաղթանակը եղել է Արախովի ճակատամարտը, որտեղ նրա բանակը մյուս հեղափոխական գործիչների հետ միասին ջախջախել է Մուսթաֆա և Կեգագիա բեյերի հրամանատարության տակ գործող թուրքական և ալբանական ուժերին։ Հաղթանակը, որ եղավ Արախովում, ուղեկցվեց ուրիշ վայրերում ընթացող ողբերգական դեպքերով։ [[1827]] թվականին ԿարաիսկակիսըԿարայիսկակիսը մասնակցել է Ակրոպոլիսի պաշարումը դադարեցնելու 1826-1827 թվականներին Աթենքի պաշարման ժամանակ կատարած անհաջող փորձերին։ Նա ս պանվել է [[1823]] թվականի [[ապրիլի 23]]-ին մարտի ժամանակ հրազենային վիրավորումից։ Համաձայն ԿարաիսկակիսիԿարայիսկակիսի արտահայտած ցանկության` նրան թաղում են [[Սալամին]] կղզում` Սուրբ Դիմիտրիոսի եկեղեցում։

Հունաստանի Օտտո թագավորը հետմահու պարգևատրել է ԿարաիսկակիսինԿարայիսկակիսին Փրկչի Մեծ Խաչի շքանշանով<ref name="Establishment">{{cite book | title = ΕΦΕΤΗΡΙΣ (Almanach) τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος διὰ τὸ ἔτος 1837 | author = A.I. Kladis | location = Athens | publisher = Βασιλικὴ Τυπογραφία καὶ Λιθογραφία | year = 1837 | chapter = Κεφάλαιον Ὄγδοον. ''Περὶ τῆς συστάσεως Τάγματος Ἀριστείας διὰ τὸ Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος.'' | trans_chapter = Chapter Eight. ''On the establishment of an Order of Excellence for the Kingdom of Greece'' | url = https://books.google.com/books?id=nQ9CAAAAcAAJ&hl=el&pg=PA123#v=onepage&q&f=false | pages = 123–136}}</ref>։ Պիրենեյը կոչվել է նրա անունով, քանի որ նա մահացու վիրավորվել է այնտեղ։ Նրա մասին գրվել է նաև երաժշտություն։

ԿարաիսկակիսըԿարայիսկակիսը եղել է ամուսնացած Էնգոլպիա Սկիլոդիմոյի հետ և ունեցել է երեք երեխաներ` աղջիկներ Պենելոպեն և Ելենան և միակ որդին` Սպիրիդոնը։