«Դաստիարակություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Ուղղում և համալրում
Տող 1.
'''Դաստիարակություն,''' որոշակի տեխնոլոգիաների համակարգ, որն ուղղված է երեխայի անձի նպատակաուղղված ձևավորմանը։
 
'''Դաստիարակությունը''' անհատի ձևավորման նպատակասլաց, համակարգային գործընթաց է՝ նրա ակտիվ մասնակցությամբ հասարակականհ

ասարակական, արտադրական, մշակութային կյանքին նախապատրաստելու համար։
 
Դաստարակությունը իրականացվում է ընտանիքի և դպրոցի համատեղ գործունեության ընթացքում, նախադպրոցական և արտադպրոցական հաստատություններում, [[հիմնարկ]]ություններում, մանկական, երիտասարդական, հասրակական կազմակերպություններում։
Տող 21 ⟶ 23՝
[[Սպարտա]]յում դաստիարակությունը կրում էր ռազմաֆիզիկական, [[Աթենք]]ում՝ մտավոր, գեղարվեստական, ֆիզիկակական բնույթ։ [[Ֆեոդալիզմ|Ֆեոդալ]]<nowiki/>ական հասարակարգում երեխաներն ստանում էին հիմնականում ռազմաֆիզիկական, իսկ եկեղեցական դասի երեխաները՝ կրոնական դաստիարակություն։ Բուրժուական հասարակարգում ավելի է խորանում դաստիարակության դասակարգային էությունը։ Եթե ունևորների երեխաներն ուսանում Էին էկոնոմիկայի, քաղաքականության, գիտության ու կուլտուրայի բնագավառներում աշխատելու համար, ապա՝ «․․․ բանվորների ու գյուղացիների երիտասարդ [[սերունդ|սերնդին]] ոչ այնքան դաստիարակում էին, որքան վարժեցնում նույն այդ բուրժուազիայի շները պաշտպանելուն։ Նրանց այնպես Էին դաստիարակում, որպեսզի բուրժուազիայի համար պիտանի ծառաներ ստեղծեն, որոնք ընդունակ լինեն նրան շահույթ տալու և միաժամանակ չվրդովեն նրա հանգիստն ու պարապությունը»։ Սոցիալիստական հեղափոխությունից հետո դաստիարակության նոր բնույթ է ստացել։ Փոխվել են նրա բովանդակությունն ու մեթոդները։ Սոցիալիստական հասարակությունը իր կարևոր խնդիրն է համարում անհատի բազմակողմանի զարգացումը, նրա '''մտավոր, բարոյական''', [[աշխատանք]]ային, '''ֆիզիկական''' և '''գեղարվեստական''' դաստիարակություն։ Խորհրդային մանկավարժության մեջ դաստիարակությունն ու [[կրթություն]]ը միասնական են։ Ուսումնադաստիարակչական հաստատություններից կարևորագույնը [[դպրոց]]ն Է։ Անձի ձևավորման համար կարևոր է հասարակական միջավայրը, գեղարվեստական գրականությունը, [[թատրոն]]ը, [[կինո]]ն, հեռուստատեսությունը։ Մանկական ու երիտասարդական կազմակերպությունները երեխաներին մասնակից են դարձնում հասարակական գործունեությանը, զինում նրանց քաղաքականապես և գաղափարապես։ Կոմունիստական կուսակցության կարևոր խնդիրներից էր աշխատավորության դաստիարակությունը։ Դրա համար [[ԽՍՀՄ]]–֊ում ստեղծվել էին կուլտուրլուսավորական բազմաթիվ հիմնարկություններ։ Դ֊աստիարակության հիմնական '''սկզբունքն''' է կապը [[կյանք]]ի, [[աշխատանք]]ի և կոլեկտիվի հետ։ Այդ սկզբունքին համապատասխան գործադրվում են մանկավարժական ներգործութԴաստիարակության տեԿՆՈյ տարբեր [[մեթոդ]]<nowiki/>ներ։
 
== Դաստիարակության տեսակներ ==
Ըստ դաստիարակության բովանդակության առանձնացնում են դաստիարակության հետևյալ տեսակները․
* Մտավոր
* Աշխատանքային
* Ֆիզիկական
* Բարոյական
* Հոգեբանաբարոյական
* Գեղագիտական
* Իրավական
* Հայրենասիրական
* Սեռային և սեռական
* Տնտեսագիտական
* Բնապահպանական / հայեցակարգի հեղինակ [[Е. К. Янакиева|Ե․ Կ․ Յանակիեվա]]/
* և այլն
Ինստիտուցիոնալ տեսնակյունից․
* ընտանեկան
* կրոնական
* հասարակական /նեղ իմաստով/
* ասոցիալ
* կորեկցիոն
{{ՀՍՀ|հատոր=3|էջ=296}}