«Հեթանոսություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 16.
*Ըստ [[Ագաթանգեղոս|Ագաթանգեղոսը]] իր «Պատմություն Հայոցի» երորդ մասում՝ «Դարձ փրկութեան աշխարհիս Հայաստան» մասումգրում է այն մասին որ, Արածանիի (Եփրատի) գետի ափին է գտնվում Տարոնի Աշտիշատ սրբատեղին։ «Աշտիշատ» նշանակում է «բազմաստված», «աստ» բառարմատի պարսկականացված ձևը «աշտ»-ն է:
*Քրիստոնեության վաղ շրջանը, [[Մովսես Խորենացի|Մ. Խորենացու]] կողմից կոչվել է «հեթանոսական»՝ «տխմար ու ինքնահավան, փողով ընտրված, ոսկեսեր, նախանձոտ վարդապետներին, որոնք գայլ դարձած գիշատում էին իրենց հոտերը»: Մ. Խորենացու կողմից նշված ժամանակշրջանում արդեն մեր աստվածները և դիցերը եղծված էին:
*Մ․Խորենացին հեթանոս է կոչել եղծվածներին՝ նրանց, ովքեր հեռացել էին հայոց արևապաշտական հավատամքից և դարձէլ էին «կռապաշտ, դիցապաշտ, անօրեն, բարբարոս» ընդունելով լուսնապաշտների և հունադավանների հավատամքը:
| |||