«Պեր Գյունտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 3.
}}
'''
==Ստեղծման պատմություն==
Տող 16.
Հարսանիքի ժամանակ մյուս հյուրերը ծաղրում և ծիծաղում են Պերի վրա: Հատկապես թունդ էր ծաղրում դարբին Ասլակը, որ քեն էր պահել անցյալում տեղի ունեցած մի ծեծկռտուքից հետո: Նույն հարսանիքի ժամանակ Պերը հանդիպում է [[Հաուգեններ|Հաուգյան]] եկվոր մի ընտանիքի, որ այս կողմեր էր տեղափոխվել հեռու վայրերից: Տղան ակնթարթորեն նկատում է նրանց ավագ դուստր Սոլվեյգին և նրան պարի հրավիրում: Աղջիկը մերժում է՝ հայտնելով, որ նախ դա իր հորը դուր չի գա, և երկրորդ՝ Պերը վատ համբավ ունի: Սոլվեյգը հեռանում է, իսկ Պերը սկսում է խմել: Երբ հանկարծ լսում է, որ հարսնացուն փակվել է իր սենյակում, նա որոշում է առիթը ձեռքից բաց չթողնել և գնալով այնտեղ՝ փախցնում է Ինգրիդին դեպի լեռները, որտեղ էլ անցկացնում են գիշերը:
'''Երկրորդ արար'''
Պերին հայտարարում են օրինազանց ու վտարում, և նա հարկադրված է միայնակ փախչել իր գյուղից: Քանի որ նա թափառում էր լեռներում, նրա մայրը՝ Ասեն և Սոլվեյգի հայրը սկսում են որոնել նրան, բայց ապարդյուն: Դառնալով վտարանդի, Պերը հանդիպում է սիրո ծարավի երեք հովվուհու, ովքեր մինչ այդ ձգտում էին հրապուրել [[տրոլ]]ներին: Պերը նրանց հետ թունդ հարբում է և սկսում տառապել կատարվածի համար: Նա գլուխը ցցած վազում է քարայր և ուշագնաց փռվում գետնին: Արարի մյուս հատվածը, կարծես, տեղի է ունենում Պերի երազում: Նա հայտնվում է ամբողջովին կանաչով ծածկված մի կնոջ մոտ, ով պնդում է, որ ինքը լեռների [[տրոլ]] թագավորի դուստրն է: Նրանք միասին մտնում են լեռնային սրահը, և տրոլ թագավորը Պերին տալիս է տրոլ դառնալու հնարավորություն, եթե նա համաձայնի ամուսնանալ իր դստեր հետ: Պերը սկզբում համաձայնում է առաջարկված պայմաններին, բայց վերջում հրաժարվում է, իմանալով որ կանաչ կինը երեխա ունի: Բայց իմաստուն տրոլ թագավորն ասում է, որ երեխան ծնվել է իր գլխից:
Պերին հայտարարում են օրինազանց, և նա հարկադրված է միայնակ փախչել իր գյուղից: Դառնալով վտարանդի, նա հանդիպում է սիրո ծարավի երեք հովվուհու: Նրանցից մեկն ամբողջովին կանաչ հագնված մի կին է, մյուսը՝ Դովրյան պապի դուստրն է, որին նա ուզում է կնության առնել, և երրորդը՝ Բեյգենն է՝ մի զարհուրելի հրեշ:▼
Սյուժեի կարևոր դրվագներից է այն հարցումը, որ տալիս է տրոլ արքան Պերին. «Ի՞նչ տարբերություն տրոլի և մարդու միջև»: Պատասխանը տալիս է Լեռան Ծերունին. «Այնտեղ դրսում, որտեղ պայծառ երկինք է, մարդն ասում է. «Անկեղծ եղիր ինքդ քեզ հետ», իսկ այստեղ տրոլն ասում է. «Անկեղծ եղիր ինքդ քեզ հետ՝ գրողի ծոցն աշխարհը»»: Այս պիեսում տրոլին տրվող հիմնական բնութագիրը [[Էգոիզմ|եսասիրությունն]] է: Դրանից հետո Պերն այն դարձնում է իր նշանաբանը` միշտ հայտարարելով, որ ինքը ինքն է, ինչ էլ որ լինի:
Այնուհետև նա հանդիպում է ամենահետաքրքիր նկարագիրն ունեցող կերպարներից մեկին՝ Բոյգին, որը իրական կերպար չունեցող մի արարած է: Հարցին, թե ով է ինքը, Բոյգը պատասխանում է. «ԻՆքս եմ»: Ժամանակի ընթացքում Պերը Բոյգի այս կարևոր խոսքն էլ դարձրեց իր համար նշանաբան՝ ասելով. «Հեռու մնա»: Իր մնացած կյանքում նա միշտ ջուր էր ծեծում և դես ու դեն ընկնում՝ փոխանակ առերեսվելու ճշմարտության հետ:
Ուշքի գալով, նա դեմ առ դեմ հանդիպում է Հելգային՝ Սոլվեյգի քրոջը, ով նրան կերակուր է տալիս և փոխանցում ողջույններ քրոջից: Իսկ Պերը տալիս է արծաթե կոճակ՝ պատվիրելով, որ Սոլվեյգը պահպանի այն և խնդրում, որ աղջիկը չմոռանա իրեն:
▲
Հեգստեդյան մի ագարակում տեղի ունեցած հարսանիքում Պերը հանդիպում և սիրահարվում է Սոլվեյգին: Աղջիկը գալիս է նրա հետ ապրելու փայտե խրճիթում, բայց Պերը լքում է նրան ու շարունակում իր թափառումները: Նա երկար տարիներ է անցկացնում հայրենիքից հեռու՝ փորձելով տարբեր արհեստներ ու ստանձնելով տարբեր դերեր. նա լինում է ստրկավաճառ՝ Միացյալ Նահանգներում, մութ գործերի մեջ թաթախված գործարար՝ [[Մարոկկո]]յի նավահանգիստներում, թափառական՝ անապատում, տեսնում է [[Մեմնոնի կոթողներ]]ն ու [[Սֆինքս]]ը, դառնում է [[բեդվիններ]]ի առաջնորդն ու գուշակը, փորձում է հրապուրել բեդվինների առաջնորդի դուստր Անիտրային, իսկ իր թափառումներն ավարտում է [[Կահիրե]]ի խենթանոցում, որտեղ նրան անվանում են կայսր: Երբ վերջապես ծերանալուց հետո Պերը որոշում է վերադառնալ տուն, նրա նավը խորտակվում է: Նավի ուղևորների շարքում նա հանդիպում է Անծանոթ ուղևորին, ով ցանկանում է Պերի մարմնի վրա փորձ կատարել՝ պարզելու համար, թե որտեղ են գտնվում երազանքները:
| |||